Uitslag koemelktest

Afgelopen vrijdag was de tweede dag van de koemelktest. We begonnen weer vol goede moed. Thijmen werd zowaar al om 9 uur door een arts gezien, dus hij hoefde nu minder lang nuchter te blijven. de arts die hem kwam bekijken was dezelfde arts die we toen we voor het eerst met Suzanne in het ziekenhuis kwamen, hadden gehad. Het gesprek komt dan ook al weer gauw op Suzanne. Het blijft nog steeds erg indrukwekkend blijkbaar. Maar goed de arts vond het in ieder geval erg leuk om Thijmen nu ook eens in levende wijze te zien (ze had alleen zijn geboortekaartje gezien). Thijmen vond het allemaal wel wat spannend, maar doorstond het onderzoek weer als een ware bikkel.

Daarna terug naar de speelkamer. We waren er lekker alleen, dus Thijmen kon zich naar harte lust vermaken. het was duidelijk dat hij nog wist waar de leuke spullen stonden. Hij rende meteen op de stofzuiger af. Ook de koffer van de cliniclowns was weer erg interessant.

halvewege de test werd hij wat onrustig en moest hij soms kokhalzen. Helaas was dat steeds ook op een moment dat meneertje iets vreemds deed, zoals bijvoorbeeld op een enorme tractor klimmen om daarna met zijn buik tegen het stuur aan te vallen. Dus waardoor moest hij nu kokhalzen. De test ging daarom gewoon verder. Op een gegeven moment kwam er een ander kindje bij in de speelkamer. Dit kindje wilde heel graag naar buiten. Je raad het al Thijmen moest en zou ook naar buiten. Dus wij er achter aan. Thijmen vond het heerlijk buiten. Lekker schommelen, voetballen en de opa van dat meisje uitdagen! Toen hij een glijbaan ontdekte was het helemaal pret. Het andere meisje stond helemaal verbaasd naar hem te kijken. Tja Thijmen klimt echt zelf wel om hoog hoor en glijden kan hij ook zelf. Daar moet mama zich niet mee bemoeien. dat meisje was twee-en-een-half en vond de glijbaan nog wel erg eng. Maar als Thijmen het kan, moest zij het toch ook kunnen? Een maal zelf geprobeerd, maar dat was toch te eng. Dan maar naar Thijmen kijken.

In tussentijd had Thijmen alweer melk moeten drinken. Hij werd daarna zelf buiten onrustig. Eenmaal weer binnen viel op dat hij allemaal galbulten op zijn wangetjes kreeg. Hij begon ook hevig te krabben. Arts werd erbij gehaald en de test werd afgebroken. Omdat hij zo veel last van de jeuk bleek te hebben, kreeg hij ook antihistamine voorgeschreven. Dit hebben we het weekend moeten gebruiken. Daarna was de jeuk gelukkig over. Wel heeft hij nu behoorlijk last van eczeem, maar ja daar valt ook wel weer tegen te smeren met hormoonzalf. Daarnet hebben we trouwens telefonisch de uitslag gehad. Goh wat vreemd: Thijmen heeft nog steeds koemelkallergie. Nu heb ik maar met de arts afgesproken dat we stoppen met testen. Thijmen krijgt steeds meer soyamelk i.p.v. nutramigem, dus voor de verzekering is het niet meer nodig. Dat testen ervaar ik als een enorme belasting voor Thijmen. Volgens mij kunnen we thuis ook wel in de gaten houden hoe de koemelkallergie zich verder ontwikkeld en dat is een stuk minder ingrijpend voor dat kereltje dan zoals het nu gaat. We krijgen trouwens verder ook geen begeleiding (bijv dieetadvies). De arts kon zich er gelukkig ook invinden en het dossier van Thijmen wordt nu weer gesloten. Einde ziekenhuisgebeuren (in ieder geval voor nu).

Ik moet ook eerlijk zeggen dat als ik het wel door had laten gaan ik dat volgens mij eerder zou hebben gedaan, omdat ik het ziekenhuisleven niet achter me kon laten dan dat ik het voor Thijmen zou doen. En dat is ook niet goed. Het moet wel in belang van Thijmen zijn.

Koemelk-provocatie test

Afgelopen vrijdag was het weer zover. De eerste testdag voor Thijmen in het ziekenhuis van de koemelk-provocatietest.
Weer die vreemde gewaarwording dat meneertje helemaal geen problemen leek te hebben met het feit dat hij nuchter moest zijn. Oke in eerste instantie dan. Want toen we om negen uur nog geen arts hadden gezien, begon bij Thijmen de honger wel wat de knagen. En dan kan na controle van de arts, eindelijk voeding worden aangeleverd: is het maar 10cc melk. In eerste instantie weigerde hij het ook volledig. Maar na wat aandringen wilde hij het wel van mijn vinger afsabbelen en later zelfs een slokje uit de beker drinken. De keren daarop waren er helemaal geen problemen meer en dronk hij de melk gretig. Verder was het voor Thijmen vooral een groot speelparadijs. Ze hadden een speelgoedstofzuiger. Die werd de gehele ochtend door Thijmen in bezit genomen. Alles werd netjes stof gezogen. Alleen als hij een eindje wilde wandelen met de kinderwagen of op een grote tractor wilde zitten, stond hij de stofzuiger voor even af.
Ze hadden nu trouwens ook een leuke koffer van de cliniclowns. Vol leuke geluidjes en spelletjes. Dat was voor Thijmen ook wel erg leuk. Wel jammer dat de speelkamer op deze manier steeds minder kindvriendelijk wordt voor de aller kleinsten. Nu staan er twee computers en die koffer in de speelkamer, met al hun snoertjes open en bloot, te roepen om kapot getrokken te worden door die kleintjes.
Maar goed nu weer terug naar de koemelktest. Thijmen heeft tijdens de test in het ziekenhuis niet gereageerd. Dus dat was goed nieuws. Helaas bleek thuis dat hij er toch last van had. 's Middags ging hij erg aan de diarree en 's avonds werd er niet meer geslapen. Veel onrust en veel last van zijn buikje. Vanaf de zaterdag kwam ook het eczeem weer meer op. Op dit moment alleen op zijn gezichtje. maar ja het jeukt wel. Dus de conclusie Thijmen is nog steeds allergisch voor koemelk. Als dit de zogenaamde koemelkvrije testdag was, dan is hij blijkbaar nog steeds zeer sterk allergisch (de vorige keer heeft hij ook op beide testdagen gereageerd) en zal hij aankomende vrijdag erger moeten reageren op de test. Of hij heeft afgelopen vrijdag de koemelktestdag gehad en dan reageert hij een stuk milder nu. Zelf denk ik dat het laatste het geval is. Dit omdat het overeen komt met mijn gevoel, zoals hij thuis nu is en omdat ik het denk te kunnen afleiden van de consitentie van de melk die hij gehad heeft. Naar mijn idee plakt de gehydroleerde melk meer. Maar dit kreeg ik niet bevestigd door de verpleegkundige.
Vrijdag zien we weer verder.
Het zal hoe dan ook de laatste keer zijn dat we het in het ziekenhuis laten testen denk ik. Het is toch wel een behoorlijke belasting voor zo een klein kereltje en echt de meerwaarde ervan zie ik niet in. Thuis kunnen we ook provoceren. We hebben nu geen brief meer van de arts nodig voor de voeding. Thijmen krijgt nu soyamelk en dat kopen we gewoon in de supermarkt.

Binky

Afgelopen zaterdag hebben we de foto's opgehaald die we van thijmen hebben laten maken. Ze zijn best heel leuk gevonden. Thijmen vond het allemaal wel heel spannend en toch lacht hij op elke foto.
Omdat we voor de foto's toch in Apeldoorn waren, zijn we ook mij oma op bezoek geweest. En tja soms moet het hondje van oma ook uitgelaten worden. Dat wilde Thijmen wel doen. En ook zelf doen dan natuurlijk. Daar liep hij dan. Met twee kleine knuisjes de riem vasthoudend en een hondje dat er helemaal niets van snapte. Het was een erg schattig gezicht.

Afgelopen maandag kregen we een telefoontje. Het hondje van Oma, Binky, is door een andere hond gebeten. Hij is goed te pakken genomen en moest gehecht worden. Arm beessie. Als hij het de komende dagen red, dan zal hij ook geopereerd moeten worden. Hopelijk gaat het goed komen.

weekje pech

Lekker weekje was het weer. Is het weer ontzettend mooi, kan mama maar weinig doen. Eerst is ze zo dom om de autoklep op haar hoofd te krijgen. Gevolg een lichte hersenschudding en veel hoofdpijn. Knapt ze net daar een beetje van op, doet ze een rare beweging met haar voet en heeft ze haar voet gekneusd. daar schiet je als 1-jarige die van het mooie weer wilt genieten toch niets mee op. Met de hersenschudding kun je niet de felle zon in, want daar wordt je behoorlijk misselijk van. Dus buitenspelen is er niet bij. Fijn zo'n mama. maar goed dat was nog begin van de week. Later in de week werd het weer steeds beter dus wie weet dan toch nog een keertje buitenspelen?
Gelukkig wel. Mama voelde zich vrijdag een stuk beter. En omdat we naar Willemieke, Jan en Margriet zouden gaan kwam dat erg goed uit. Daar lekker in de tuin gezeten en gespeeld. En natuurlijk ook weer iets nieuws geleerd (mama niet zo heel blij mee). Thijmen kan nu een keukentrapje opklimmen. Je weet wel zo een met open treden en dan wel 5 treden hoog. Joepie. maar het kwam wel goed van pas in het speeltuintje bij de glijbaan. Daar zijn het dezelfde treden. Dus lekker glijden van zo'n hele hoge glijbaan.
Zaterdag was het helaas weer uit met de pret. Mama had haar voet gekneusd. Maar gelukkig was papa er ook nog. Dus lekker met papa even naar buiten (al was het weer al weer niet echt goed meer)
En het allerleukste: papa is klaar in Vught en komt nu dus wee wat vaker 's avonds ook thuis. Al zal dat komende week nog niet het geval zijn (papa heeft het deze week erg druk op het werk en moet veel overwerken), maar vanaf volgende week!!!