Ik wordt er nu niet echt blijer op. Vanmorgen bleek dat ik ook nog van fototoestel in mijn schoudertas had zitten. Die is dus ook weg. Leuke vakantie gehad, maar er dus geen foto's van. Het is dat je niet mag vloeken, maar anders!!!!!
De verzekering vergoed natuurlijk ook niets, omdat het niet thuis is gebeurd en nu blijkt ook dat ik geen geld kan terugkrijgen via de verzekering van de klasgenoot die de deur niet op slot had gedaan. Fijn!!! Net of ik even zo'n €800 over hebt om de spullen te vervangen. En dan vind ik het materiele nog niet eens het ergste. Dat is eigenlijk toch echt wel de foto's. Bij deze dan ook de vraag van eenieder die ooit foto's heeft gemaakt van Suzanne en ze nog heeft om die mij te mailen.
Ik heb gelukkig nog wel de meeste foto's die ik zelf heb gemaakt, omdat ik daar mee bezig was om op dvd te zetten, maar de andere foto's moesten nog worden toegevoegd. Ik was er nog niet aan toegekomen om dit al te doen.
dinsdag 26 mei 2009
maandag 25 mei 2009
laptop
We zijn weer terug van vakantie. Van de week zal ik hier uitgebreid over bloggen. Maar vandaag moet ik even van mij afschrijven. Op school is, omdat een lieve klasgenoot verzaakt heeft te controleren of de deur ook daadwerkelijk op slot was toen we pauze gingen houden en omdat er een af andere kloodzak (sorrie voor het woord) het nodig vond om aan andermans spullen te zitten, mijn laptop gestolen. Ik ben er echt ontzettend kwaad over. En dan niet alleen omdat het om een laptop gaat, maar vooral omdat er alle foto's van Suzanne opstaan. Waarom doet iemand dat toch?
zaterdag 16 mei 2009
Alles is ingepakt
Alles bepakt en in de auto. De route is bekend. Het schoolwerk is gedaan voor deze week. We kunnen dus vertrekken. Tot over een week!
donderdag 14 mei 2009
voorbereidingen
De week voor de vakantie. Druk druk druk. Met andere woorden: nog steeds geen tijd gehad om in te pakken, de route uit te stippelen en boodschappen te doen voor de vakantie. Dat wordt een goed geplande vakantie. Het leukste komt nog. Ben bang dat Thijmen ziek aan het worden is. Hij is erg moe en heeft een zeer vervelend hoestje. Zou mij niets verbazen als hij ook koorts gaat krijgen. Dat kan nu even echt niet hoor. Mama is toe aan vakantie!!!!!!
Even een korte opsomming van de afgelopen week. Maandag natuurlijk een heerlijke schooldag, volop stress dus en volop ingekropte agressie naar mijn projectgenoten toe (hoe irritant dom kan je zijn, zeg maar), dinsdag ’s ochtends gewerkt en ’s middags afgesproken met een projectgenoot om haar te coachen in het analyseren van onderzoeksgegevens. Dan komen we alweer op de woensdag. Die dag moest ik mij vanuit mijn werk haasten naar het WKZ oor een sollicitatiegesprek voor een stageplaats op de kraamafdeling/ afdeling zwangeren. Conclusie ik heb nog geen eerdere stage gelopen in het ziekenhuis en dat is eigenlijk toch echt wel een vereiste en tja een kind thuis hebben en een kind hebben dat is overleden is toch ook wel erg veel rugzak voor een stagiaire, dus hoogstwaarschijnlijk wordt het volgend jaar geen stage in het WKZ. Volgende week zouden ze het mij mailen of ik het wel of niet geworden ben.
In tussentijd komen we alweer aan op de donderdag. Toen heb ik zowaar wel tijd gevonden om met Thijmen even naar prenatal te gaan voor een veiligheidstuigje. Lijkt mij toch wel even iets veiliger met zo’n heerlijk klimmerig jongetje als Thijmen in de bergen van Zwitserland. Verder eigenlijk vooral de hele dag (zelfs op het werk) lastig gevallen door het CV-mannetje. De CV-ketel was vorige week afgekeurd (lekt gas), dus we gaan een nieuwe krijgen, maar een afspraak hierover maken is blijkbaar erg lastig. Dag veranderde steeds en ook het tijdstip. Nu komt hij morgen om half 8 al. Maar goed dan zijn we er ook maar weer vanaf. In tussen dus morgen de hele dag een monteur over de vloer. Zaterdag naar een stomadag in Assen. Wanneer moeten we inpakken! We vertrekken al zaterdagnacht.
Alles is dus weer heerlijk goed geregeld. Martin is ook al twee avonden deze week niet thuisgekomen en wanneer hij wel thuis kwam was hij laat. ’s Avonds was er dus ook niet echt de kans om iets te doen, naast huiswerk, zullen we maar zeggen.
Al met al met dat geklaag komt ook niets af, dus ik ga nu maar eens een lijstje maken wat er allemaal mee moet zaterdag, ben ik toch nog iets voorbereid als Martin morgenavond thuis komt.
Even een korte opsomming van de afgelopen week. Maandag natuurlijk een heerlijke schooldag, volop stress dus en volop ingekropte agressie naar mijn projectgenoten toe (hoe irritant dom kan je zijn, zeg maar), dinsdag ’s ochtends gewerkt en ’s middags afgesproken met een projectgenoot om haar te coachen in het analyseren van onderzoeksgegevens. Dan komen we alweer op de woensdag. Die dag moest ik mij vanuit mijn werk haasten naar het WKZ oor een sollicitatiegesprek voor een stageplaats op de kraamafdeling/ afdeling zwangeren. Conclusie ik heb nog geen eerdere stage gelopen in het ziekenhuis en dat is eigenlijk toch echt wel een vereiste en tja een kind thuis hebben en een kind hebben dat is overleden is toch ook wel erg veel rugzak voor een stagiaire, dus hoogstwaarschijnlijk wordt het volgend jaar geen stage in het WKZ. Volgende week zouden ze het mij mailen of ik het wel of niet geworden ben.
In tussentijd komen we alweer aan op de donderdag. Toen heb ik zowaar wel tijd gevonden om met Thijmen even naar prenatal te gaan voor een veiligheidstuigje. Lijkt mij toch wel even iets veiliger met zo’n heerlijk klimmerig jongetje als Thijmen in de bergen van Zwitserland. Verder eigenlijk vooral de hele dag (zelfs op het werk) lastig gevallen door het CV-mannetje. De CV-ketel was vorige week afgekeurd (lekt gas), dus we gaan een nieuwe krijgen, maar een afspraak hierover maken is blijkbaar erg lastig. Dag veranderde steeds en ook het tijdstip. Nu komt hij morgen om half 8 al. Maar goed dan zijn we er ook maar weer vanaf. In tussen dus morgen de hele dag een monteur over de vloer. Zaterdag naar een stomadag in Assen. Wanneer moeten we inpakken! We vertrekken al zaterdagnacht.
Alles is dus weer heerlijk goed geregeld. Martin is ook al twee avonden deze week niet thuisgekomen en wanneer hij wel thuis kwam was hij laat. ’s Avonds was er dus ook niet echt de kans om iets te doen, naast huiswerk, zullen we maar zeggen.
Al met al met dat geklaag komt ook niets af, dus ik ga nu maar eens een lijstje maken wat er allemaal mee moet zaterdag, ben ik toch nog iets voorbereid als Martin morgenavond thuis komt.
donderdag 7 mei 2009
Update
Tijd voor een nieuw berichtje.
Weer veel gebeurd de afgelopen tijd. Niet alleen bij ons, maar natuurlijk ook in Apeldoorn. Ik ben erg blij dat we toch maar niet zijn gegaan. het zou natuurlijk wel een mooie gelegenheid zijn geweest. Thijmen lekker een dagje bij oma en papa en mama even naar de koningin kijken. Maar goed niet met alles wat er nu gebeurd is.
Hier thuis zijn de gebeurtenissen van een wat minder grote orde, en gelukkig allemaal leuk.
Thijmen heeft eindelijk ontdekt dat mama zeggen ook leuk kan zijn. En zoals natuurlijk te verwachten het is nu zijn favoriete woordje. Het is ook echt een plezier om naar te luisteren. Hij zegt het steeds op zo een manier dat je gewoon nog een hele zin er achteraan verwacht. Dit komt soms ook wel, alleen is het dan niet in begrijpelijk nederlands zullen we maar zeggen.
De afgelopen tijd hebben we veel bezoek gehad en zijn we zelf ook nog op bezoek geweest. Thijmen lijkt er ook steeds beter mee overweg te kunnen. Als hij maar enigzins op tijd naar bed kan. En geloof ik als het maar niet zijn peettante is. sorrie Wendy. Je moet maar iets vaker komen, dan moet het toch een keertje voor gaan komen dat je Thijmen eens niet alleen maar ziet op een dag dat hij nou niet bepaald zijn dag heeft.
Papa is jarig geweest. Dus een mooi moment voor Thijmen om zijn opa en oma's weer eens te zien. Was ook heerlijk weer, dus lekker naar buiten geweest.
Als laatste zijn we zelf op bezoek geweest in Breukelen, bij Robin en Max. Wat wordt Max toch alweer groot zeg. In mijn herinneringen blijft het dat kleine babietje dat ik in mijn armen had toen Suzanne zo graag bij Max zijn papa wilde zitten. Maar Max is alweer twee-en-een-half jaar oud. En alhoewel hij in de lengte niet echt groeit (dankzij alle chemo's en bestralingen) kun je nu toch echt zien dat het al een heel kereltje aan het worden is. Hij lijkt echt heel erg op zijn grote broer. Een leuk kereltje. Hopelijk gaat hij ook gauw praten. Dan is dat tenminste weer een zorg minder voor zijn ouders. Wel heel schattig dat hij steeds als hij iets niet wilt heel duidelijk nein zegt. Hoezo heeft hij wat in Duitsland opgestoken.
Thijmen vond het erg gezellig daar. Lekker naar buiten in de tuin, van de glijbaan af. En al die leuke autootjes die ze hebben. Robin vond het fantastisch om met Thijmen te spelen. Maar toen Thijmen de laptop van Robin ontdekte was Thijmen echt helemaal verkocht. Toen bestonden Robin en Max niet meer. Thijmen ging heerlijk aan tafel zitten en als een echt directeurtje zat hij achter de laptop.
Dit weekje zit er alweer bijna op. Volgende week gaat Thijmen weer terug naar zijn eigen oppas. Dan is ze weer terug van haar huwelijksreis. Thijmen heeft het de afgelopen drie weken prima naar zijn zin gehad bij deze oppas hoor. Je merkt echt dat hij ouder wordt. Hij begrijpt meer en kan zich ook veel beter zelf vermaken. Als je weg gaat, vindt hij het prima om even een kusje te komen geven en je uit te zwaaien, daarna gaat hij lekker spelen. Hij maakt zelf wel duidelijk wanneer hij wilt slapen en als hij wat wilt eten of drinken. En hij begint op te ruimen. Joepie. Kunnen we misschien toch nog eens zien welke kleur de vloerbedekking heeft!
Morgen gaan we eens kijken hoe het bij Jan en Margriet is. Dat kleine meisje heeft alweer haar eerste verjaardag gevierd. Ook kleine meisjes worden groot.
Zaterdag wordt het een echte papadag, omdat mama voor school heeft afgesproken bij een klasgenoot.
Volgende week nog even druk en dan........ vakantie!!!
Heerlijk een weekje naar zwitserland. Nogmaals bedankt Barbara dat we in je huisje mogen. we hebben er echt zin in. Ik ben ook zeer benieuw hoe Thijmen het gaat vinden.
Weer veel gebeurd de afgelopen tijd. Niet alleen bij ons, maar natuurlijk ook in Apeldoorn. Ik ben erg blij dat we toch maar niet zijn gegaan. het zou natuurlijk wel een mooie gelegenheid zijn geweest. Thijmen lekker een dagje bij oma en papa en mama even naar de koningin kijken. Maar goed niet met alles wat er nu gebeurd is.
Hier thuis zijn de gebeurtenissen van een wat minder grote orde, en gelukkig allemaal leuk.
Thijmen heeft eindelijk ontdekt dat mama zeggen ook leuk kan zijn. En zoals natuurlijk te verwachten het is nu zijn favoriete woordje. Het is ook echt een plezier om naar te luisteren. Hij zegt het steeds op zo een manier dat je gewoon nog een hele zin er achteraan verwacht. Dit komt soms ook wel, alleen is het dan niet in begrijpelijk nederlands zullen we maar zeggen.
De afgelopen tijd hebben we veel bezoek gehad en zijn we zelf ook nog op bezoek geweest. Thijmen lijkt er ook steeds beter mee overweg te kunnen. Als hij maar enigzins op tijd naar bed kan. En geloof ik als het maar niet zijn peettante is. sorrie Wendy. Je moet maar iets vaker komen, dan moet het toch een keertje voor gaan komen dat je Thijmen eens niet alleen maar ziet op een dag dat hij nou niet bepaald zijn dag heeft.
Papa is jarig geweest. Dus een mooi moment voor Thijmen om zijn opa en oma's weer eens te zien. Was ook heerlijk weer, dus lekker naar buiten geweest.
Als laatste zijn we zelf op bezoek geweest in Breukelen, bij Robin en Max. Wat wordt Max toch alweer groot zeg. In mijn herinneringen blijft het dat kleine babietje dat ik in mijn armen had toen Suzanne zo graag bij Max zijn papa wilde zitten. Maar Max is alweer twee-en-een-half jaar oud. En alhoewel hij in de lengte niet echt groeit (dankzij alle chemo's en bestralingen) kun je nu toch echt zien dat het al een heel kereltje aan het worden is. Hij lijkt echt heel erg op zijn grote broer. Een leuk kereltje. Hopelijk gaat hij ook gauw praten. Dan is dat tenminste weer een zorg minder voor zijn ouders. Wel heel schattig dat hij steeds als hij iets niet wilt heel duidelijk nein zegt. Hoezo heeft hij wat in Duitsland opgestoken.
Thijmen vond het erg gezellig daar. Lekker naar buiten in de tuin, van de glijbaan af. En al die leuke autootjes die ze hebben. Robin vond het fantastisch om met Thijmen te spelen. Maar toen Thijmen de laptop van Robin ontdekte was Thijmen echt helemaal verkocht. Toen bestonden Robin en Max niet meer. Thijmen ging heerlijk aan tafel zitten en als een echt directeurtje zat hij achter de laptop.
Dit weekje zit er alweer bijna op. Volgende week gaat Thijmen weer terug naar zijn eigen oppas. Dan is ze weer terug van haar huwelijksreis. Thijmen heeft het de afgelopen drie weken prima naar zijn zin gehad bij deze oppas hoor. Je merkt echt dat hij ouder wordt. Hij begrijpt meer en kan zich ook veel beter zelf vermaken. Als je weg gaat, vindt hij het prima om even een kusje te komen geven en je uit te zwaaien, daarna gaat hij lekker spelen. Hij maakt zelf wel duidelijk wanneer hij wilt slapen en als hij wat wilt eten of drinken. En hij begint op te ruimen. Joepie. Kunnen we misschien toch nog eens zien welke kleur de vloerbedekking heeft!
Morgen gaan we eens kijken hoe het bij Jan en Margriet is. Dat kleine meisje heeft alweer haar eerste verjaardag gevierd. Ook kleine meisjes worden groot.
Zaterdag wordt het een echte papadag, omdat mama voor school heeft afgesproken bij een klasgenoot.
Volgende week nog even druk en dan........ vakantie!!!
Heerlijk een weekje naar zwitserland. Nogmaals bedankt Barbara dat we in je huisje mogen. we hebben er echt zin in. Ik ben ook zeer benieuw hoe Thijmen het gaat vinden.
