Kort berichtje

Joepie we zijn over! Vanaf nu is ons nieuwe adres Kasteel 13, 3823 BW Amersfoort
Wat een gedoe zo een verhuizing zeg. Al is het 30meter verder op. We zitten nu ook echt nog behoorlijk tussen de dozen en onafgemaakte klusjes. Maar goed we zijn nu tenminste over.
En nu gaan we de rest van de klusjes wel even wat rustiger aan doen. Je kan niet elk de dag tot diep in de avond/nacht door blijven werken terwijl de dag erop gewerkt moet worden. (Ik na deze week gelukkig niet meer dan heb ik 3 weken vrij.) De vermoeidheid gaat ook een beetje toeslaan met als gevolg gisteren dat ik mij flink in mijn vingers heb gesneden gisteren (ik en stanleymesjes een zeer gevaarlijke combinatie). Omdat ik Thijmen over de vloer had lopen dat ik even gauw naar buiten de tuin in te rennen (en daar even een inwendig schreeuw te laten). Naar buiten ging ook wel, alleen niet meer terug naar binnen. Mijn lieve kleine schat had mij buiten gesloten. Thijmen boos omdat ik niet naar binnen kwam (hij bergeep het natuurlijk niet). Gelukkig waren de buren thuis. Leuke manier om je buren te leren kennen, zullen we maar zegge. Eerst met een ladder geprobeerd om een klapraampje te bereiken op de eerste verdieping. Dit lukte niet. Tja dan toch maar 112 bellen. Terwijl wij aan de het wachten waren buten op de politie, zat meneertje binnen het huis aardig te verbouwen. De tafels werden verschoven en hij heeft heerlijk zitten stofzuigen. Tot hij per ongeluk de stekker uit het stopcontact trok ( en daar natuurlijk boos over werd). Gelukkig kwam er vrij snel een motoragent. Die had in een paar tellen de deur geforceerd. Een snelle actie dus! Thijmen helemaal onder de indruk. De agent onder de indruk dat en kind van 1 1/2 zijn moeder al kan buiten sluiten en mama helemaal emotioneel op natuurlijk. Toen de motoragent weg was nog even bij de buurvrouw bijgekomen. Zij blijkt arts te zijn. (altijd handig). Ze had hij dokterstas bij zich, dus mijn hand is nu vakkundig verbonden met hechtpleisters, gaasjes en verband. Heerlijk ondhandig, maar goed wel een extra reden om het nu rustiger aan te doen.

volgende keer volgt er een uitgebreider verslag met foto''s

CB

Thijmen is al weer 18 maanden dus was het weer tijd voor een bezoekje aan het CB. Je kan echt zien dat het kereltje ouder wordt. Alles blijft nog steeds even interessant, maar er is nu toch ook wel sprake van wat drempelvrees. Thijmen is verlegen aan het worden. Hij kan dan ook letterlijk aan mijn rok gaan hangen (als ik die aan heb heet dat dan).
Thijmen deed erg zijn best bij de wijkverpleegkundige. Kletsen was er niet bij (dat was nog wel een beetje eng), maar hij liet keurig zien dat hij al zes blokjes kon stapelen en ook al twee vormen in de vormenstoof kon plaatsen. Ded wijkverpleegkundige was helemaal verbaasd. Ze vond het erg knap.
Aan het einde van het consult gaf ze aan dat ze zich helemaal geen zorgen over mijn kleine kereltje maakte. Dit was toch wel fijn om te horen, na dat gedoe rondom het zijn van een risicogezin. We kunnen dus weer een half jaar wegblijven.
Oja Thijmen was ook erg goed gegroeid. Hij was wel 81,5 cm en is nu nog maar net iets kleiner dan gemiddeld. Hij heeft dus een flinke groeispurt gemaakt in de afgelopen maanden.

Druk weekendje

Een drukke vier dagen achter de rug. Maar toch ook lekker ontspannend. We hebben eigenlijk alleen maar leuke dingen gedaan. En omdat school is afgelopen (zo goed als tenminste) was er ook niet de druk van huiswerk enzo. Donderdag is de drukte begonnen. Oma moest naar nijmegen voor controle in ziekenhuis en Thijmen en mama zouden haar erheen brengen. Dus na het werken meteen Thijmen opgehaald en snel door naar Apeldoorn oma ophalen om daarna door te gaan naar nijmegen. Bij het ziekenhuis aangekomen, herinnerde Thijmen zich dat hij s ochtends met zijn loopfietsje naar de auto was gegaan. Hij wilde dus ook nu zijn loopfietsje hebben. En dat dat fietsje nu favoriet is was wel te merken. hij heeft in het ziekenhuis elke afstand met dat fietsje zelf afgelegd en dat waren flinke afstanden. Echt goed gedaan hoor, kereltje. Daarna terug in de file, bij oma dan maar eten en uiteindelijk dus pas laat thuis voor bedje.
Vrijdag stind Nunspeet op het programma. gezellig met Jan en margriet spelen. En vooral leuk lekker met zijn allen naar het zwembad. thijmen heeft echt genoten. het was pas de tweede keer dat hij mee ging naar een zwembad. hij vond de vleugeltjes al niet erg meer en wist zich prima te vermaken met het water. In het diepe liet hij zien dat hij ook al ene beetje kon drijven, goed he? Dit gaan we vaker doen.
Na een leuke dag (en gelukkig het slechte weer in het zwembad doorgebracht te hebben en niet terwijl we buiten waren) waren we weer voor Thijmen laat thuis.
Maar na twee korte nachten was zelfs op zaterdag uitslapen er niet bij. En blijkbaar was het ook niet nodig, want meneertje was in opperbeste stemming.
zaterdag zijn we lekker naar het bos gegaan. En tja het loopfietsje was weer mee. En dat betekent ook fietsen in het bos. Ik moet zeggen het is wel een echt doorzettertje hoor. Papa kon met de buggy bijna niet door het mulle zand komen, maar Thijmen kwam waar hij wezen wilde hoor. Hij wist precies op het juiste moment het fietsje op te tillen voor dennenappels en boomwortels.
Zondag hebben we nog even van de laatste mooie dag genoten door naar het natuurspeeltuintje te gaan bij ons in de buurt. Het is pas geopened en zo ontzettend leuk! Voor alle leeftijden is er iets te doen. En waar water en zand is daar wordt volop gespeeld!