Toch weer koorts

Iets te optimistisch geweest misschien. Maar gisteren haalde ik Thijmen op bij de oppas en bleek hij thuis toch weer 40 graden koorts te hebben. Ga je net voor het eerst in lange tijd je kind ophalen met de fiets, heb je een kind met koorts, lekker handig. Thijmen vond het gelukkig heerlijk om te fietsen, dus tijdens de rit heb ik weinig gemerkt van het ziek zijn. Ik had wat meer moeite met fietsen. Thijmen zit nog steeds voorop (we hebben nog geen zitje voor achterop) en er is eigenlijk te weinig ruimte meer over voor mijn buik (zit tegen het zitje aan gedrukt) Maar ik moet zeggen verder is het wel heerlijk om weer even te fietsen.

Maar goed thuis was thijmen wel erg hangerig weer. En alhoewel hij zeer goed heeft gegeten, lag hij half voor pampus aan tafel. Dus toch even tempen en tja dan blijkt hij toch were koorts te hebben dus. Vandaag is hij gewoon thuis. dus even geen plannen en lekker met hem in de tuin genieten. Hij is nog wel duidelijk moe, dus lekker vroeg op bedje. kan ik mooi het verjaardagskadootje van Thijmen voor zijn papa afmaken. Soms toch handig als papa besluit op zijn eigen verjaardag niet thuis te zijn (iets meer tijd om met zoonlief te knutselen)

Thijmen weer beter

Voor niets zorgen gemaakt. Met Thijmen gaat het weer helemaal goed. Zondag was hij alweer koortsvrij, maar nog wel duidelijk niet echt lekker. Helaas dus niet echt van het mooie weer kunnen genieten. Maar met lekker veel extra slapen (ook gisteren) merk je dat hij steeds beter in zijn velletje komt te zitten. het hoestje zit hem nog wel flink in de weg. Hij geeft regelmatig aan dat dit hem pijn doet. Maar ja daar moet hij toch ook zelf overheen komen. Helaas valt daar niet veel tegen te doen.
Belangrijker is dat hij weer lekker vrolijk is en weer lekker zelf even kan spelen.
Vandaag weer lekker naar de oppas. Even met andere kindjes spelen.
Ik heb vandaag een afspraak op school. Eens kijken hoe het laatste traject eruit kan gaan zien. Nog een half jaartje. Maar wanneer ga ik er mee starten. Zelf ben ik toch weer gaan twijfelen. ik wil aan de ene kant eerst een half jaartje halve dagen gaan werken, omdat ik denk dat de stage nog te zwaar is en ik niet weer wil instorten. Aan de andere kant zou ik ook wel heel erg graag mijn studie afgerond willen hebben. Het is nog maar een half jaar! Het is nu natuurlijk ook moeilijk om te onderscheiden welke vermoeidheid en andere klachten bij de burn-out horen en welke bij de zwangerschap die toch ook flink vordert nu.

Gisteren het wiegje afgekregen. is nu opnieuw bekleed. wat een werk zeg. Nu wachten tot Martin de plinten in de babykamer heeft vastgezet en een radiatorombouw heeft gebouwd. dan kan ik de kamer echt gaan inrichten. Wordt nu wel allemaal heel kort dag. Stress, stress en nog eens stress.

Martin weer thuis

Gelukkig Martin is weer thuis. Thijmen is er helemaal blij mee. Die heeft zijn vader enorm gemist. Dat koppie lichtte elke keer op als zijn vader deze week 's avonds thuis kwam. Mooi om te zien die twee. Martin is ook duidelijk gek op zijn zoon.
Helaas voor Martin was het wel een weekje goed elkaar weer leren aanvoelen. Thijmen heeft zich in de afgelopen weken enorm ontwikkelt. Vooral verbaal heeft hiju een enorme spurt gemaakt. In die weken dat Martin niet thuis was, heb ik met Thijmen al een groot aantal nieuwe grenzen moeten vaststellen. Thijmen was erg creatief hierin heb ik gemerkt. Maar we waren er net weer en toen kwam Martin thuis. Eerst wennen aan het veranderde taalgebruik (Thijmen maakt nu echt duidelijk gebruik van meerwoordzinnetjes en maakt duidelijk wat hij wil met gebruik van eigen naam of met "ik" en dan vooral in zinnetjes als lust ik niet, wil ik niet en kan ik niet. Heerlijk he peuters!) Maar vooral moest Thijmen ook bij Martin grenzen gaan lopen opzoeken. En vooral zo rond bedtijd wanneer Thijmen natuurlijk erg moe was, kon dit lastig zijn. Thijmen wilde dolgraag door zijn vader naar bed gebracht worden. Maar raakt dan op een gegeven moment wel er over zijn toeren omdat de grenzen niet helemaal duidelijk voor hem zijn (Martin vindt het nog wat moeilijk om directief te zijn en dat heeft Thijmen wel nodig) Dus regelmatig moest mama er toch even weer bijkomen. Ach maar daar ben je dan toch mama voor, zullen wij maar zeggen.

Verder was het de afgelopen week een heerlijk weekje qua weer. Thijmen vond het heerlijk om buiten te zijn. Wel merk je dat hij in de loop van de week steeds meer en eerder moe was. Donderdag zijn we (samen met beer, die moest ook echt mee om te luisteren volgens Thijmen) naar de verloskundige geweest. Thijmen heeft naar de baby geluisterd, dat vond hij erg leuk. De rest van de dag had hij zelf ook een baby in de buik en iedereen moest dat zien, die schat.
Met de bay is trouwens alles goed. Lijkt wel een kleintje te zijn (is weer eens wat anders, zowel Thijmen als Suzanne waren toch behoorlijke babys). Maar dat klopt ook wel met het gewicht wat ik tot nu toe ben aangekomen, dat is veel minder dan tijdens de vorige zwangerschappen. Verder vindt dit kindje het nog steeds niet fijn om onderste boven te moeten liggen, dus ligt het nog in stuit, maar ook daar is nog wel tijd voor om goed te gaan draaien.
Thijmen zou graag gauw weer terug willen om naar de baby te gaan luisteren.
Maar goed ik had het eigenlijk over het moe zijn van dat kereltje. Hij was donderdag zo moe dat hij nauwelijks zelf wilde lopen naar de verloskundige. Om half 12 ging hij ook al naar bed. dit wilde hij zelf en sliep toen ook ruim 3 uur. ook de vrijdag maakte hij een zeer vermoeide indruk, waaebij hij tussen de middag veel sliep. En vandaag zijn we er achter gekomen waarom. Vandaag was een dagje vol gemiep. Hij kwam niet echt tot spel en wilde vooral veel bij ons zijn. Hij wilde tussen de middag niet eten maar wel naar bed. Na een onrustig middagslaapje even met hem proberen te wandelen. Dit ging niet, want hij wilde gedragen worden. Voelde ook wel warm aan. Bleek hij koorts te hebben. Vanavond ook zonder eten naar bed gegaan. 40 graden koorts . valt op zich dus wel mee (heeft hij wel vaker gehad) maar hij is wel erg onrustig en snel van streek en daarna moeilijk te kalmeren. Ben er niet helemaal gerust op. Op zich lijkt er niets bijzonders te zijn (heeft wel vaker koorts gehad en is vaker onrustig, maar toch zegt mijn gevoel dat er iets aan de hand is) Deze nacht even afwachten en anders morgen even langs de huisartsenpost.

Martin op oefening

Alle zieken zijn weer beter. Oke Zowel Thijmen als ik zijn aardig verkouden. Maar goed daar valt goed mee te leven, volgens mij. Gaat vanzelf wel weer over.
Thijmen is weer begonnen met eten. En eten dat dat kind nu kan. Hij haalt echt alle schade in van de afgelopen tijd. Is meteen weer wat voller in zijn toet. Dit weekend bij zijn opa en oma in Maabracht geweest. Hij vond het erg gezellig. Natuurlijk ook langs de haven geweest. En wat vond hij de schepen fantastisch zeg. Hij heeft zich er prima vermaakt. Een lekkere grote tuin om van alles in te ontdekken. Even op de motor zitten van opa, stoer hoor. En in huis alle deuren (en dat zijn er heel veel) eens uitproberen. Het was de eerste keer dat we met Thijmen er bleven logeren. En hij is heerlijk rustig gaan slapen en heeft de nacht goed doorgeslapen. Dus wat Thijmen betreft best voor herhaling vatbaar.
Op de terugweg nog even langs Engelen om Tante Wendy en Vincent op te zoeken. Thijmen heeft echt iets met Vincent. hij heeft hem nu pas twee maal gezien, maar het lijken wel de beste vriendjes. leuk. Helaas bleek toen wel dat het weekend wat vermoeiend was geweest. Hij was al vroeg moe en tijdens het eten verdween meneertje ineens naar de gang. Om zijn knuffels en fopspeen te pakken en om de babyfoon (die we voor de zekerheid voor het weekend hadden meegenomen) alvast op de trap te zetten. Daarna kwam hij weltrusten zeggen. Meneertje wilde graag gaan slapen. Het was zo ontzettend schattig. Hier moest je natuurlijk gehoor aan geven en dus hebben we de maaltijd afgebroken en zijn we op weg naar huis gegaan. Onderweg nog even moeten stoppen, omdta meneertje perse zijn slaapknuffels wilde hebben. En dan gauw door naar huis.

Afgelopen maandag is Martin op oefening gegaan. het is een drie weekse oefening. Maar gelukkig bestaat er nog zoiets als een vakbond en zijn ze nu verplicht om met het paasweekend terug te komen. Martin had graag daar gebleven, want dan had hij een goed vriend kunnen opzoeken, die hij vanwege de afstand weinig ziet. Maar ik ben blij dat hij zaterdagavond toch thuis komt. Het is maar twee dagen en dan is hij weer twee weken weg. Maar het is beter dan drie weken achtereen. Thijmen mist hem trouwens echt. Hij vraagt regelmatig naar zijn vader. Hij zal erg blij zijn als zijn vader er weer is, denk ik. Kan hij weer lekker stoeien. want dat is er met zijn moeder helaas niet meer bij. Die buik begint nu toch flink in de weg te zitten.

Alles is trouwens goed met de baby. Ben gisteren bij de verloskundige geweest. Mijn hb geprikt. Is wel flink gezakt, maar ja dat is geen probleem, die was de laatste keer nog eigenlijk te hoog. De baby ligt nog steeds in stuit, maar heeft voorlopig nog ruimte genoeg om te draaien. en verder is er eigenlijk niet veel over te vertellen. We hebben het even over de bevalling gehad. ik was benieuwd hoe groor de kans is dat het nu weer een stortbevalling gaat worden. Helaas was het antwoord dat die kans erg groot was. Dus nog maar eens goed nadenken hoe we het gaan doen wanneer dit ook het geval is straks. de vorige keer kon de verloskundige al niet op tijd komen, dus hoe zouden we nu kunnen regelend dat we wel op tijd opvang hebben voor Thijmen, wanneer dit nodig blijkt te zijn. Komt tijd, komt raad!