Weer een paar weken verder. Nog helaas geen baby. We zitten er echt allemaal op te wachten. Ook Thijmen. die heeft nu maar besloten dat als hij de baby zelf nog niet kan knuffelen dan knuffel ik mama's buik maar. Er wordt nu heel wat afgeknuffeld en gekust op mijn buik. Thijmen is zelf in heerlijk goede doen. Wel vindt hij het heel moeilijk dat zijn moeder steeds minder kan. lopen gaat niet meer en traplopen, bukken, Thijmen tillen is allemaal erg moeizaam en pijnlijk (zeker aan het einde van de dag) en Thijmen wilt natuurlijk juist graag dat zijn moeder dat juist allemaal samen met hem doet. Gelukkig kan hij weer veel meer met zijn vader doen als die thuis is. Lekker zijn vader meehelpen in de tuin als het mooi weer is. de schutting staat nu bijna en als het goed is komt Martin met een korporaal uit zijn groep van de week de trap maken. dan kan daarna de grond geegaliseerd worden (lees vooral opgehoogd worden), gras erin gelegd worden en de helling bedekt worden met grondbedekkers. Dan komt die tuin misschien toch nog af, joepie. Voor Thijmen maakt het niet zo heel veel uit. die vindt het heerlijk dat hij door de aarde mag wroeten. zijn moeder is alleen niet zo blij met elke avond zo'n top tot teen zwart jongetje mee naar binnen te moeten nemen en een vloer vol aarde in de woonkamer te hebben, hihi.
Afgelopen vrijdag trouwens bij het CB geweest. Thijmen vond het allemaal weer prima, ondanks dat het net rond zijn middagslaapje was (liep daar natuurlijk weer ontzettend uit). er was voldoende speelgoed en andere kindjes te zien. De arts was ook tervreden. groei is gemiddeld, gewicht wat onder gemiddeld (maar vergeleken met een paar maanden geleden vind ik dat zeer mooi bijgetrokken). Qua ontwikkeling ook niets te klagen (niet dat ik daar bang voor ben). meneertje is slim genoeg. Hij werkte redelijk mee met de testjes (alleen soms erg nongelant, vooral bij het schoppen van de bal, had hij echt zo iets van "nou als je het perse wilt dan trap ik wel eventjes, maar verwacht er niet te veel van". meneer trapt met de zijkant van zijn voet en ging toen gauw weer op schoot zitten om een puzzel te maken waar hij veel meer interesse in had.
Verder nog even gehad over meneer zijn fantasie. Die is wel erg uitgebreid al. Sinds kort heeft hij een fantasievriendje genaamd Tommie. Hier kan hij echt zeer druk mee bezig zijn. Verder vindt hij het erg leuk om zelf hondje te spelen. Volgens arts is dit wel allemaal erg vroeg in ontwikkeling. maar ze vond het wel leuk om te horen geloof ik. Ze kon mij niet echt zeggen hoe om te gaan met het fantasievriendje. dus dan maar egwoon zoals ik zelf denk er mee om te moeten gaan. trouwens misschien verdwijnt hij ook wel weer als de baby er eenmaal is.
Voor nu gewoon lekker genieten van dat joch en zijn mooie bedenksels. leven is nooit saai met dat kind, zullen we maar zeggen.