Ja thijmen is al weer zo groot, dat hij zijn eerste uitnodiging voor een kinderfeestje ook al heeft gehad. dat is trouwens niet helemaal waar. Hij heeft al eerder een uitnodiging gehad, maar vond hem toen nog wat klein en wat te druk voor hem. dit kinderfeestje was van zijn oppasvriendinnetje. Zij werd afgelopen zaterdag alweer 3 jaar. Het zou klein gehouden worden. dus zaterdag er dan maar naar toe. Ze zien elkaar nu natuurlijk ook niet meer, nu Thijmen niet meer naar de opvang gaat. Thijmen al lang van te voren aan het oefenen:" Andra gefeliciteerd!" Eenmaal binnen en het kadootje afgegeven was Andra echter niet meer interessant. ze had een legotreinbaan gekregen en dat was veeeeeel leuker om mee te spelen.
Hij heeft het er wel leuk gehad en dat is belangrijk. Helaas moesten we vrij snel weer weg, Martin had te weinig melkpoeder meegenomen voor Gerben. Dus zijn honger leidde het afscheid in. Bij afscheid was Thijmen ook helemaal zichzelf. Andra wilde hem een knuffel geven en Thijmen weerde het af. "Nee wil ik niet!"
Nog wel even geregeld dat we nog een keertje een play-date afspreken voor de kinders. Is wel leuk voor ze om elkaar te blijven zien. Het zijn twee pittige kindjes die goed tegen elkaar zijn opgewassen. En Thijmen kent niet zo heel veel kindjes in de buurt van zijn leeftijd.
Het staat nu ook vast dat Thijmen een notenallergie heeft. In de toekomst zullen we hem waarschijnlijk ook hiervoor moeten laten onderzoeken in het ziekenhuis. Nu kan dat nog niet, omdat hij te klein is. En ik denk dat we dan ook hem op andere allergieen laten testen. Zo'n notenallergie vind ik toch wel wat lastiger dan alleen de koemelkallergie. Noten zitten in zoveel producten en de recatie kan veel erger zijn dan dat wat hij nu heeft als hij koemelk binnen krijgt. Die reacties hebben we nog niet gezien, maar je moet er wel rekening mee houden.
Over koemelkallergie gesproken. We krijgen toch ook een licht vermoeden dat Gerben er ook aan moet geloven. De laatste tijd wordt hij steeds onrustiger tijdens het drinken en vandaag liet hij ook steeds meer melk staan. Eczeemachtige plekjes heeft hij ook al gehad. Wel alleen op gezicht en dat is niet een heel typische plaats voor eczeem.
De komende tijd zal het wel duidelijk worden.
maandag 27 september 2010
vrijdag 17 september 2010
cashewnoten
Gisteren de eerste dag definitief zonder opvang. Meteen een drukke dag. Eerst bezoek van een vriendin. Later ook nog van het gastouderbureau. Daar heb ik besproken wat de mogelijkheden zijn om zelf gastouder te worden. Ik heb nu dus de knoop ook doorgehakt. We gaan het traject in om gastouder te worden. Certificaten moeten nog geregeld worden, net als een diploma kinder-ehbo. Maar goed eerst ook nog een tweetal gesprekken met gastouderbureau rondom wat het werk precies inhoud als je bij dit gastouderbureau je aansluit (dus niet zoals mijn oude gastouder je gedragen) en de risico-inventarisatie). En dan hopelijk redelijk gauw aan de slag. Tijd om weer geld te verdienen.
Wat leuk is, is wel dat de baas van het bureau (die ik gisteren sprak) liep te vissen of ik met mijn psychologische en verpleegkundige achtergrond wat extra dingen zou kunnen doen binnen het bedrijf. Dus wie weet kom ik dan ook nog aan wat leuke uitdagingen toe.
Maar nu ook nog even over de oudste zoon van mij (wiens blog dit natuurlijk eigenlijk is). Ik krijg het sterke vermoeden dat Thijmen nog een andere allergie heeft. Gisteren heeft hij voor het eerst meegegeten met een rijstgerecht met nootjes erin. En ja hij heeft welgeteld 1 cashewnootje opgeknabbeld. Waarna hij flink begon te kokken en een deel van de noot ook naar buiten werkte. Kan natuurlijk zijn dat hij zich er een beetje in verslikte. Maar na het eten, ontstonden er ook galbulten. Ze waren snel weer weg, gelukkig maar. Maar goed , toch maar eens kijken of hij in een gecontroleerde setting er daadwerkelijk op reageert. En zo ja dan maar weer langs de huisarts met hem. Ik ben meteen nog blijer dat hij niet bij poezen in huis opgevangen gaat worden (risico op een kattenhaarallergie wordt steeds groter).
Gerben doet het heerlijk goed. Je krijgt hem bijna niet meer op zijn buik gelegd. Draait zich meteen op zijn rug dan. Knap he?
Wat leuk is, is wel dat de baas van het bureau (die ik gisteren sprak) liep te vissen of ik met mijn psychologische en verpleegkundige achtergrond wat extra dingen zou kunnen doen binnen het bedrijf. Dus wie weet kom ik dan ook nog aan wat leuke uitdagingen toe.
Maar nu ook nog even over de oudste zoon van mij (wiens blog dit natuurlijk eigenlijk is). Ik krijg het sterke vermoeden dat Thijmen nog een andere allergie heeft. Gisteren heeft hij voor het eerst meegegeten met een rijstgerecht met nootjes erin. En ja hij heeft welgeteld 1 cashewnootje opgeknabbeld. Waarna hij flink begon te kokken en een deel van de noot ook naar buiten werkte. Kan natuurlijk zijn dat hij zich er een beetje in verslikte. Maar na het eten, ontstonden er ook galbulten. Ze waren snel weer weg, gelukkig maar. Maar goed , toch maar eens kijken of hij in een gecontroleerde setting er daadwerkelijk op reageert. En zo ja dan maar weer langs de huisarts met hem. Ik ben meteen nog blijer dat hij niet bij poezen in huis opgevangen gaat worden (risico op een kattenhaarallergie wordt steeds groter).
Gerben doet het heerlijk goed. Je krijgt hem bijna niet meer op zijn buik gelegd. Draait zich meteen op zijn rug dan. Knap he?
donderdag 16 september 2010
vervolg oppasperikelen
Kom ik 's middags Thijmen ophalen. Ben een beetje vroeg, omdat er ook wat dingen natuurlijk te bespreken zijn. Is mevrouw natuurlijk alweer niet thuis. Nog even gauw boodschappen gaan doen. Eigenlijk wordt er volgens mij daar heel veel met Thijmen gezeuld. Maar goed dat is nu niet van belang. Als ze er eenmaal is, wij met zijn allen naar binnen. Ik wordt niet eens uitgenodigd om te gaan zitten, ze vraagt meteen of het papier wat ik in mijn hand heb van Gerben is. Ik bevestig dit, maar geef meteen aan dat ik het even over vanmorgen wil hebben. Ze is meteen helemaal verbaasd! En ja hoor de poezen blijken al in huis te zijn. Ze snapt er helemaal niets van dat ik bezwaar tegen de poezen maak. Ze zitten boven en als ze groter zijn, gaan ze naar buiten. Ze komen dus niet in de woonkamer. Op mijn vraag waarom ze dan poezen heeft, reageert ze geirriteerd. de poezen zijn voor haar dochters en komen net als de hond (st Bernhard) 's avonds wel binnen. Dus de poezen komen wel beneden. Maar goed dan heeft een baby misschien geen last ervan dat de poes boven zich krijgt, maar wel dat het haren binnen kan krijgen van de poezen (ze moet dan wel heel goed gaan schoonmaken. Maar alles bij elkaar blijft mijn bezwaar rondom Thijmens allergieen natuurlijk gewoon bestaan. Zelfs als ze mij zou kunnen overtuigen dat ze weet om te gaan met die combinatie van poezen en babies. eigenlijk nam ze het vrij goed op. Het was duidelijk dat ze het niet begreep, maar ze accepteerde het wel. kinderen gaan mij gewoon voor. Omdat de poezen er al zijn, zit ik nu dus per direct zonder oppas. Ik kan volgens haar ook direct weg, omdat ze net is overgestapt naar nieuwgastouderbureau. Ze snapt dus niet dat het kan omdat zij zich niet aan de regels houdt. ik heb het maar zo gelaten.
Werd net trouwens gebeld door het gastouderbureau. Vanmiddag komen ze met mij praten over het zelf worden van gastouder en ze hebben vanmiddag ook een afspraak met Nathali over het gebeuren. Ze zal zich nu strak aan de afspraken moeten gaan houden van Vigo's anders zal ze niet meer aangesloten mogen zijn bij hun.
Wordt vervolgt.
Werd net trouwens gebeld door het gastouderbureau. Vanmiddag komen ze met mij praten over het zelf worden van gastouder en ze hebben vanmiddag ook een afspraak met Nathali over het gebeuren. Ze zal zich nu strak aan de afspraken moeten gaan houden van Vigo's anders zal ze niet meer aangesloten mogen zijn bij hun.
Wordt vervolgt.
woensdag 15 september 2010
oppassoap gaat weer verder
De week alleen is redelijk goed gegaan. De kereltjes hebben zich prima gedragen. Wel natuurlijk de avondspits nu alleen moeten doen en dat was zwaar. Maanda begon het al. Thijmen na het eten in bad doen. Nog voordat hij in bas zat begon de jongste onbedaarlijk te huilen. Nou gauw Thijmen in bad gezet. Wilde net Gerben uit bed halen, toen Thijmen heerlijk in bad stond te poepen (doet hij anders nooit!, bah) want was weer eens aan de diarree. Dus dan toch maar eerst hem uit bad halen, schoon water in bad en terug in bad. dan de ander uit bed en na troosten beneden dan maar even in schommel. Wanneer oudste in bed lag, tijd voor de jongste. Woensdag kreeg ik hulp van moeders. was ook wel nodig want 's avonds besloot Thijmen te gaan spoken en steeds uit bed te komen. en natuurlijk was ik toen net bezig Gerben een flesje te geven en zijn medicaties. heerlijk. en vrijdagochtend was het laatste probleemmoment. Thijmen moest naar de oppas en natuurlijk heb ik haast. Haal ik gerben uit bed om mee te gaan (kan moeilijk alleen achter blijven natuurlijk?), is hij tot zijn nek toe nat van de plas en de poep, joepie!! Dus eerst gerben toch maar schoon gemaakt, dan met thijmen naar de oppas. eenmaal weer thuis had ik het gevoel al een hele dag erop te hebben zitten, hihi.
oke de oppasprikelen. heerlijk al die commotie
vandaag Thijmen weggebracht. staat daar een grote kattenkrabpaal in de woonkamer. op mijn vraag waarom die er staat krijg ik als antwoord dat saartje (de teckel van de familie) andere (volwassen) mensen aanvalt en daarom vandaag weggaat. Waarschijnlijk zouden er nu twee kittens gaan komen. (waarschijnlijk? koop je een kattenkrabpaal als je waarschijnlijk katten gaat nemen?).
Nu is voor ons echt de maat vol. Waarom wisten we niet dat Saar mensen aanvalt. ons kind komt daar wel vaak in huis en Saar is gewoon bij de kinderen. En hoelang is het al gaande? En dan nu ineens katten in huis. Daar heb ik geen zin in. Ik heb voor opvang gekozen waar honden in huis zijn, niet waar katten in huis zijn. martin en ik willen dat allebei niet. ten eerste vind ik het gevaarlijk met kleine babies (katten gaan graag liggen waar babies liggen, is lekker warm) en ik heb niet genoeg vertrouwen in Nathali dat ze dat goed onder controle houdt. ten tweede wil ik niet dat mijn kinderen bij katten zijn, omdat ze een vergroot risico hebben op een kattenallergie. thijmen heeft natuurlijk al koemelkallergie en eczeem) En ik weet hoe heftig de reactie kan zijn, dus dat risico wil ik gewoon niet lopen.
Martin wilt nu per direct stoppen. Ik ga vanmiddag met haar praten en maak haar ook duidelijk dat mijn kinderen niet bij katten komen. Ik ben benieuwd hoe ze het gaat opnemen. tot nu toe heeft ze veel kunnen maken bij ons, maar de maat is nu vol. Ik heb het gastouderbureau al gemaild hierover en ook de andere vraagouders om na te gaan of zij al op de hoogte zijn.
nu maar afwachten hoe het vanmiddag gaat.
oke de oppasprikelen. heerlijk al die commotie
vandaag Thijmen weggebracht. staat daar een grote kattenkrabpaal in de woonkamer. op mijn vraag waarom die er staat krijg ik als antwoord dat saartje (de teckel van de familie) andere (volwassen) mensen aanvalt en daarom vandaag weggaat. Waarschijnlijk zouden er nu twee kittens gaan komen. (waarschijnlijk? koop je een kattenkrabpaal als je waarschijnlijk katten gaat nemen?).
Nu is voor ons echt de maat vol. Waarom wisten we niet dat Saar mensen aanvalt. ons kind komt daar wel vaak in huis en Saar is gewoon bij de kinderen. En hoelang is het al gaande? En dan nu ineens katten in huis. Daar heb ik geen zin in. Ik heb voor opvang gekozen waar honden in huis zijn, niet waar katten in huis zijn. martin en ik willen dat allebei niet. ten eerste vind ik het gevaarlijk met kleine babies (katten gaan graag liggen waar babies liggen, is lekker warm) en ik heb niet genoeg vertrouwen in Nathali dat ze dat goed onder controle houdt. ten tweede wil ik niet dat mijn kinderen bij katten zijn, omdat ze een vergroot risico hebben op een kattenallergie. thijmen heeft natuurlijk al koemelkallergie en eczeem) En ik weet hoe heftig de reactie kan zijn, dus dat risico wil ik gewoon niet lopen.
Martin wilt nu per direct stoppen. Ik ga vanmiddag met haar praten en maak haar ook duidelijk dat mijn kinderen niet bij katten komen. Ik ben benieuwd hoe ze het gaat opnemen. tot nu toe heeft ze veel kunnen maken bij ons, maar de maat is nu vol. Ik heb het gastouderbureau al gemaild hierover en ook de andere vraagouders om na te gaan of zij al op de hoogte zijn.
nu maar afwachten hoe het vanmiddag gaat.
maandag 6 september 2010
Weekje alleen met de jongens
Zo nu een weekje zonder Martin. Hij is de hele week op oefening. Ik zie er toch wel een beetje tegenop. Vooral omdat Gerben de avond toch nog wel flink onrustig kan zijn en natuurlijk omdat ik nu toch ook de nachtdiensten voor mijn rekening moet nemen. Best erg eigenlijk. Martin moet normaal altijd al om half zes op om op tijd op werk te zijn en moet hij snachts er ook nog uit voor onze jongste spruit. Maar eerlijk gezegd kan ik het zelf gewoon nog niet aan. kinderen zijn heel leuk, maar wel als je zelf iets hebt kunnen slapen.
Gerben is trouwens intussen wel weer een heel stuk meer ontspannen. Alleen lijkt de Zantac niet heel erg veel te doen. Hierdoor heeft hij veel last van maagzuur dat steeds omhoog komt. Dus als je hem neerlegt begint hij meestal al meteen te huilen. wel is hij vaak liggend te troosten en gaat hij heerlijk slapen. Voor een half uurtje meestal endaarna veel wakker, waarbij je hem hevig hoort slikken en vaak ook verslikken. En toch is het al een hele verbetering want overdag kan hij wel langere tijd in bed blijven. Hij valt vanzelf weer in slaap. Wel ga ik regelmatig kijken, want dat verslikken blijf ik heel eng vinden. Maar goed ik vond hem rustig genoeg om weer eens te proberen om een dagje weg te gaan. En aangezien Martin afgelopen donderdag ook niet thuis zou komen, is dat wel een leuke dag om even weg te gaan. En Thijmen was er ook erg aan toe, even buiten de deur met zijn mama. Het deed hem echt goed. De hele dag thuis zijn is natuurlijk ook niet leuk. Wel aan het einde van de dag helemaal moe. In de auto op weg naar huis, was hij aan het vechten tegen de slaap. "je mag wel slapen hoor jongetje." "Nee mama, niet in auto slapen, in bed thuis slapen!" Hihi. En twee tellen later sliep hij als een roosje. Mijn grote schat!
De komende tijd is Martin vaak ook 's avonds weg, dus ik moet er maar aan wennen. En ach ik heb natuurlijk Thijmen die mij mooi meehelpt met Gerben. Steeds heerlijk knuffelen en liedjes zingen voor het naar bed gaan, hihi.
Nog niets gehoord va Saltro. Ik zou nu toch wel eens willen weten of ik er kan werken. Anders moet ik ander werk gaan zoeken. Als woensdag nog niets gehoord heb, dan maar even bellen denk ik.
Gerben is trouwens intussen wel weer een heel stuk meer ontspannen. Alleen lijkt de Zantac niet heel erg veel te doen. Hierdoor heeft hij veel last van maagzuur dat steeds omhoog komt. Dus als je hem neerlegt begint hij meestal al meteen te huilen. wel is hij vaak liggend te troosten en gaat hij heerlijk slapen. Voor een half uurtje meestal endaarna veel wakker, waarbij je hem hevig hoort slikken en vaak ook verslikken. En toch is het al een hele verbetering want overdag kan hij wel langere tijd in bed blijven. Hij valt vanzelf weer in slaap. Wel ga ik regelmatig kijken, want dat verslikken blijf ik heel eng vinden. Maar goed ik vond hem rustig genoeg om weer eens te proberen om een dagje weg te gaan. En aangezien Martin afgelopen donderdag ook niet thuis zou komen, is dat wel een leuke dag om even weg te gaan. En Thijmen was er ook erg aan toe, even buiten de deur met zijn mama. Het deed hem echt goed. De hele dag thuis zijn is natuurlijk ook niet leuk. Wel aan het einde van de dag helemaal moe. In de auto op weg naar huis, was hij aan het vechten tegen de slaap. "je mag wel slapen hoor jongetje." "Nee mama, niet in auto slapen, in bed thuis slapen!" Hihi. En twee tellen later sliep hij als een roosje. Mijn grote schat!
De komende tijd is Martin vaak ook 's avonds weg, dus ik moet er maar aan wennen. En ach ik heb natuurlijk Thijmen die mij mooi meehelpt met Gerben. Steeds heerlijk knuffelen en liedjes zingen voor het naar bed gaan, hihi.
Nog niets gehoord va Saltro. Ik zou nu toch wel eens willen weten of ik er kan werken. Anders moet ik ander werk gaan zoeken. Als woensdag nog niets gehoord heb, dan maar even bellen denk ik.