Het blijft kwakkelen

De opvangperikelen gaan rustig verder. Vandaag zou eigenlijk oma oppassen. Maar ja ze ligt met koorts op bed. Dus toen was het weer opnieuw opzoek naar opvang voor vandaag. Maar helaas, echt niemand kon. Uiteindelijk een oplossing gevonden met dank aan Thijmen's peettante. Ookal moest ze werken, toch was tante Wendy zo lief om op te willen passen, als het maar bij haar thuis was. Ze zou da indien mogelijk met Thijmen naar de apotheek kunnen gaan om te werken, en anders kon ze vanuit haar huis ook wat doen. Dus dinsdag al naar Amsterdam getrokken. Thijmen vond het allemaal reuze gezellig. Vooral toen hij de wasmachine in de keuken had gevonden. Die kon je prima vullen met van alles en nog wat. 's Avonds ging hij ook heerlijk slapen. Geen centje pijn. Maar tja toen werd hij 's nachts in een keer wakker. Hij was daarbij flink van streek. Daarna lukte het hem niet meer te slapen. Hij bleef erg onrustig. Tegen vijf uur had hij een flinke luier vol, met zeer dunne ontlasting. Dat leek hem wel wat op te luchten. Maar helaas niet voor lang. En nog voordat ik weg moest zijn om op tijd op mijn werk te komen, was poepbroek nummer 2 ook al een feit. Gevolg de hele ochtend bleef hij bij zijn tante erg onrustig. Maar eerlijk gezegd is dat ook niet echt veel verbeterd in de loop van de middag toen we weer thuis waren. Hij heeft geen koorts, maar paracetamol lijkt wel iets te doen. Waarschijnlijk heeft hij toch veel last van zijn buikje. Hij eet ook slecht, maar drinkt wel weer veel. Nu ligt hij op bed. En hij is zowaar rustig in slaap gevallen. Nu maar duimen dat de rest van de nacht rustig blijft. Mama heeft nog wat slaap in te halen geloof ik.