Weekend

Koorts is gelukkig weer geweken. Vrijdagoverdag had meneertje nog 40 graden koorts. Maar net rond bedtijd je raad het al, brak de koorts en was het feest. Meneer kreeg weer energie. Gevolg een spelend kind tot negen uur en een huis vol speelgoed overal.
Gelukkig bleef zaterdag de koorts weg. Ook geen overgeven meer. Dus we konden rustig spreken dat Thijmen weer beter is. Joepie. Je merkt trouwens wel dit keer dat hij er een optatertje van heeft gehad. Hij was het hele weekend ongedurig en als een echte peuter om de havenklap een driftbui om niets (nou ja niets, hij werd of boos omdat hem iets niet lukte of omdat hij iets niet mocht). Maar wat lastiger was. Het leek net of er iets was verstoord in zijn evenwichtsorgaan. Echt waar. Het aantal maal dat hij dit weekend gevallen is, is niet te tellen. Dit in combinatie dat hij weer nieuwe methoden heeft ontdekt om op voorwerpen te klimmen leverde een blauwe plek op op zijn wang, een bult op zijn voorhoofd, een tand door de lip en een bloedneus. Dit alles als gevolg van verschillende valpartijen.
De oppas morgen zal zich we afvragen wat wij met ons kind uitspoken.

Papa is in tussen weer voor deze week vertrokken naar Vught. Gelukkig zijn we al over de helft van de tien weken. Daarna is hij tenminste door de weeks 's avonds thuis. Aan Thijmen is ook wel te merken dat zijn papa zo weinig thuis is de laatste tijd. Hij wilt door zijn mama getroost worden en mama moet hem naar bed brengen. Tuurlijk doe ik het graag, maar het zou ook fijn zijn als Thijmen ook graag naar zijn papa zou gaan voor dit soort dingen, zoals hij daarvoor ook deed. Vooral voor Thijmen. En vergis je niet: Thijmen is nog altijd ontzettend gek op zijn vader hoor. Heerlijk ravotten is doe je toch het liefst met je eigen vader of niet soms.