zo schattig

Thijmen heeft een vriendje bij de oppas. Ze doen echt alles samen. Echt zo ontzettend schattig. Koen is een half jaartje ouder en een kop groter. Ze doen echt alles samen. Als de een wilt gaan slapen, gaat de ander mee! Ze gaan samen op ontdekkingstocht, zijn steeds samen ondeugend (en dan ook meteen goed ondeugend). En het allerschattigst ze knuffelen samen wat af. Er is ook een meisje bij de oppas van Koen's leeftijd. Zij wilt ook heel graag knuffelen. Maar de heren vinden dat niet leuk. Ze hebben echt een verband gesloten. Oke ze bekvechten ook regelmatig. Vooral als ze beiden op de loopauto willen. Helaas voor Koen blijkt dan meestal Thijmen te winnen (je weet het nooit zeker, aangezien ze in eigen taaltje lopen te bekvechten, maar het is meestal Thijmen die met de loopauto er vandoor gaat). Waarom ik het hier schrijf. Van de week kwam ik Thijmen ophalen bij de oppas en toen kwam Koen net pas uit bed. Thijmen kwam Koen begroeten met een aai over zijn bol. Daarna moest van Thijmen de fopspeen van Koen weg. Dit liet Koen gewoon toe. Toen ik tegen Thijmen zei dat hij zijn schoentjes moest gaan halen, ging Koen naar de schoenen toe en gaf ze 1 voor 1 aan Thijmen, die ze op zijn beurt weer aan mij gaf. Eenmaal de schoentjes aan ging Thijmen afscheid nemen van Koen met een enorm schattige knuffel. Na een paar dagdag zwaaitjes gingen we er vandoor. Mama volledig vertederd door het beeld. Mijn kleine kereltje! Heerlijk.

Verhuizen

We hebben zelf trouwens ook nog een leuk nieuwtje. We gaan verhuizen. Het is wel ik denk zo een 30 meter verderop. Ver he? We blijven zelfs op de zelfde parkeerplaats parkeren. Maar we gaan naar een gewoon huis. heerlijk! Slaapkamers boven een tuintje en een balkon. dit was echt een wens van ons. We hebben nu wel een groot appartement, maar voor Thijmen is het niet ideaal. Ik heb er echt zin in. het liefst zouden Martin en ik al beginnen met inpakken.
We krjgen de sleutel 21 juli. Dus we hebben nog een maandje.
Martin is de komende tijd weinig thuis en ik ben bezig met de laatste weekjes school voor de vakantie. dus we hebben het nu nog even erg druk. Inpakken moet nog even wachten. Maar wat is dat moeilijk.

Uit het ziekenhuis

Oma is eindelijk were thuis. leuk zo'n operatie aan je voet, kleine operatie dus het zal nu toch wel eens een keertje goed moeten gaan. dat dachten we een paar weken geleden. het leek ook wel goed te gaan. Maar de pijn aan haar voet werd niet minder,en eerder erger. Vier weken geleden bleek dat haar been zelfs helemaal dik werd. Het bleek dystrofie te zijn. En oma zou oma niet zijn, als ze het niet meteen heel hevig had. Dus opgenomen in ziekenhuis voor medicatie via infuus. omdat ze niet te prikken is, kreeg ze een centrale lijn. Eerst poging met medicatie bleek zeer slecht te zijn voor haar nier. Dus werd het infuus stopgezet. gelukkig bleek een ander medicijn beter te werken. Dus wie weet gauw weer thuis. nee joh! Mevrouw bleek toch ook nog een trombosebeen te hebben, dus antitrombotica gestart (en ze vindt het al zo fijn om zichzelf te moeten prikken (hihi). daarbovenop moest er na 14 dagen een nieuwe centrale lijn aangelegd worden. Na drie uur in de operatiekamer en het meerdere keren misprikken en eenmaal de slagader geraakt te hebben, zat de centrale lijn eindelijk. helemaal beurs komt ze terug op de afdeling. Maar goed na ook nog een aantal kleine longembolietjes gekregen te hebben, ging het toch wel weer beter en mocht ze afgelopen vrijdag, na ruim drie weken, naar huis. wel met thuiszorg, maar gelukkig voor haar wel lekker thuis. Zaterdag zijn Thijmen en ik langsgeweest. Boodschapjes gedaan en Thijmen heeft oma lekker vermaakt.

verlaat verslag vakantie

Het lijkt nu echt al lang geleden. Maar we zijn toch echt op vakantie geweest drie weken geleden. Er is in tussentijd al weer zo veel gebeurd. Maar goed het is nu toch wel tijd om iets over de vakantie te schrijven. Vershillenden van jullie hebben er al om gevraagd en ik heb het al meerdere malen beloofd op de blog. Dus bij deze.

We zijn een weekje naar zwitserland geweest, vlak bij de italiaans grens. Een collega van mij heeft daar een huisje en we mochten deze van haar dus een weekje lenen. Heerlijk. Omdat het om een behoorlijke autoreis ging hadden we besloten om snachts te rijden. Dan was het voor Thijmen ook een minder lange zit. Zo gezegd zo gedaan. we hebben Thijmen midden in de nacht uit zijn bedje getild en in zijn pyamaatje regelrecht de autostoel ingeladen. Hij heeft daar nog heerlijk tot zes uur de volgende ochtend in geslapen. En ik moet zeggen de rest van de rit heeft hij het ook nog erg goed gedaan. En dat vooral voor een kind dat niet van autorijden houd. We hebben ergens in Duistland ontbeten. De foto hierboven is daar gemaakt (met mobiel), we hebben daardoor dus gelukkig nog wel een paar foto's van de reis.

We wilden in Zwitserland zelf liever niet met de autotrein. daarom hadden we een route uitgestippeld over een pas. Bleek natuurlijk pas na 3 uur rijden en vlak bij deze pas, dat de pas nog dicht was en voorlopig ook nog niet open zou gaan. We hebben daarom gekeerd bij een gletser in de buurt. Thijmen heeft hier nog even lekkerzijn beentjes kunnen strekken. Het ijs was in eerste instantie vreemd voor Thijmen, maar al snel zag hij er ook al allerlei leuke spelletjes in. Voordat we vertrokken, moetsen we hem dan ook schone en vooral droge kleertjes aandoen. Wel vanwege de gesloten pas, konden we of 5 uur omrijden of toch terug gaan en de autotrein pakken. Omdat we nu toch al erg veel tijd verloren hadden hebben we voor de autotrein gekozen. Dit vond Thijmen helemaal niet leuk. De trein maakte veel lawaai en in de tunnel was het erg donker. Gelukkig duurde het maar een kwartiertje en waren twee uur later bij de woning. Dat heet onderaan de trappen. We moesten nog even ruim 200 treden omhoog om bij het huisje te kunnen komen. Groot feest dus voor Thijmen. Lekker traplopen!

We hebben de hele week behoorlijk mooi weer gehad. Vaak was het s ochtends flink bewolkt, maar in de middag begon dan de zon volop te schijnen en kon het zo rond de 30 graden worden.

We hebben de week doorgebracht door lekker te toeren door de omgeving en kleine bezienswaardigheden te bekijken of kleine stukjes te wandelen in een dorp of door de bergen. Op zaterdag hebben we zelfs nog een wandeling gemaakt van twee uur. Ondanks dat we geen rugdrager voor Thijmen hadden ging het erg goed. We hadden een veiligheidstuigje gekocht en toen hij er eenmaal aan gewend was geraakt wist hij er zelfs gebruik van te maken bij het klimmen of dalen. Hij vond het wandelen erg leuk. Overal vond hij steentjes die hij op elkaar wilde stapelen. Ook waren er volop uitgebloeide paardenbloemen. Die waren bij Thijmen toch wel favoriet. De pluisjes weglaten blazen door de wind.

We zijn ook 1 dag wezen zwemmen in een buitenbad. Dit was voor Thijmen zijn eerste keer. De zwembandjes vond hij vervelend en in eerste instantie was zo een groot bad ook best eng. Maar eenmaal de glijbaan ontdekt was hij volledig over zijn angst heen. Hij liep bijna de andere kinderen omver om bij de glijbaan te kunnen komen. Hij gnoot echt. Duidelijk voor herhaling vatbaar.

Echt Thijmen en wij ook hebben ontzettend van de week genoten. Heerlijk rustig aangedaan en even volledig ontstresst. Thijmen was elke avond ook helemaal voldaan en ging steeds heerlijk op tijd slapen. helaas vond hij s ochtends wel de hele week dat de dag al om 5 uur begon. Ik kan dan ook niet echt zeggen dat we helemaal uitgerust terug kwamen van vakantie.

Op de terugweg naar huis zijn we ook snachts verrokken. Zo waren we redelijk op tijd in Nederland en konden we ook nog even op kraambezoek in Heerlen waar een goede vriend van Martin woont. Het was blijkbaar ook in Nederland erg mooi weer, dus we hebben daar ook nog even heerlijk in de tuin kunnen zitten. Thijmen vond zo een klein knulletje in eerste instantie wel interessant, maar tja hij sliep wel heel erg veel, dus dan is hij niet meer zo leuk. Gelukkig hadden e een hele lieve poes en die kon je zo lekker knuffelen. Dat die poes dat allemaal toeliet joh. het was zo schattig om te zien. als het goed is krijgen we nog de foto's opgestuurd die er van zijn gemaakt. Ik zal ze dan op de blog zetten.

Dit was dan in het kort onze vakantie. helaas zonder foto's, maar gelukkig wel vol herinneringen

Wat wordt hij al groot!

Tja kleine kindjes worden echt snel groot. Deze week heeft Thijmen in eens besloten dat hij zelf in zijn kinderstoel wilt klimmen, zelf zijn brood wilt eten en in een echte beker wilt drinken. Dus vanaf nu zit meneertje heel trots zelf zijn broodje aan zijn vork te prikken, om het vervolgens met zijn andere handje van de vork te halen en in zijn mondje te doen, haha.

Opendag Landmacht

dit weekend waren de opendagen van de landmacht. Daarom moest papa het hele weekend werken. Maar gelukkig waren de dagen in Amersfoort. Dus kon Thijmen meteen eens kennis maken met wat papa nou eigenlijk de hele dag doet als hij weg is om te "werken".

lekker 's ochtends vroeg vertrekken met de fiets naar de kazerne. Alleen dat al was voor Thijmen weer een feest. Hij begint het fietsen nu eindelijk leuk te vinden. Bij de ingang van de kazerne kreeg Thijmen een t-shirt. Staat hij Thijmen niet goed? Hij past als gegoten. dat zeiden een paar militairen althans. Moesten we helemaal naar achteren op het terrein lopen om papa te vinden. Vond Thijmen natuurlijk ook helemaal niet erg. Zolang we maar wel even stopten bij de radiografische tankjes. Die waren echt fantastisch. Gelukkig voor de mannen die ze bestuurden reden ze net wat sneller dan dat Thijmen ze kon pakken. want Thijmen wilde ze wat graag hebben. Bij papa waren allemaal hele mooie grote kranen. Die maakten zo mooi veel lawaai. En van papa mocht thijmen ook even op de wachttoren klimmen. Joepie!

Een heerlijk ochtendje. Vol indrukken. Dus op de terigweg op de fiets kon Thijmen zijn ogen bijna niet openhouden.

Morgen zal ik ook eens een berichtje bloggen over de vakantie. Staat nu wel heel raar als je de blog terugleest. net of we niet eens zijn gegaan.