Uit het ziekenhuis

Oma is eindelijk were thuis. leuk zo'n operatie aan je voet, kleine operatie dus het zal nu toch wel eens een keertje goed moeten gaan. dat dachten we een paar weken geleden. het leek ook wel goed te gaan. Maar de pijn aan haar voet werd niet minder,en eerder erger. Vier weken geleden bleek dat haar been zelfs helemaal dik werd. Het bleek dystrofie te zijn. En oma zou oma niet zijn, als ze het niet meteen heel hevig had. Dus opgenomen in ziekenhuis voor medicatie via infuus. omdat ze niet te prikken is, kreeg ze een centrale lijn. Eerst poging met medicatie bleek zeer slecht te zijn voor haar nier. Dus werd het infuus stopgezet. gelukkig bleek een ander medicijn beter te werken. Dus wie weet gauw weer thuis. nee joh! Mevrouw bleek toch ook nog een trombosebeen te hebben, dus antitrombotica gestart (en ze vindt het al zo fijn om zichzelf te moeten prikken (hihi). daarbovenop moest er na 14 dagen een nieuwe centrale lijn aangelegd worden. Na drie uur in de operatiekamer en het meerdere keren misprikken en eenmaal de slagader geraakt te hebben, zat de centrale lijn eindelijk. helemaal beurs komt ze terug op de afdeling. Maar goed na ook nog een aantal kleine longembolietjes gekregen te hebben, ging het toch wel weer beter en mocht ze afgelopen vrijdag, na ruim drie weken, naar huis. wel met thuiszorg, maar gelukkig voor haar wel lekker thuis. Zaterdag zijn Thijmen en ik langsgeweest. Boodschapjes gedaan en Thijmen heeft oma lekker vermaakt.