vaccinatie

En ja. Thijmen moest er ook aan geloven. Ik heb hem maar wel laten inenten tegen de mexicaanse griep. Ik vond het een moeilijke keuze. Vooral omdat ik voor mijzelf heb gekozen dat ik mij niet laat vaccineren. Maar de risico's van als Thijmen de griep krijgt is natuurlijk wel wat groter. de griep is meestla minder ernstig dan de gewone griep. Maar vanwege Thijmen's allergie en zijn eczeem is de kans op complicaties, zoals longontsteking, groter en ja als je er iets aan kan doen om het te voorkomen dan maar wel doen.
Alhoewel ik toen ik daar bij de sporthal kwam maandag voor de vaccinatie dacht ik wel even waar ik het voor deed. De gemeente had er geloof ik alles aan egdaan om de mensen te ontmoedigen. De weg naar de sporthal toe (een belangrijke doorgangsroute) was natuurlijk net die dag afgesloten en moest je ontzettend omrijden. Dan kon je nog niet in de buurt van de sporthal komen en moest je de auto ergens in de aangrenzende wijk parkeren (een oude wijk die zoiezo al veel te weinig parkeerplekken kent). Heb de auto behoorlijk ver weg moeten parkeren. En natuurlijk bleek toen dat Martin de laatste keer de kinderwagen uit de auto had gehaald en niet meer had terug gezet. Thijmen die momenteel bedacht heeft dat hij buiten niet wilt lopen (is een keer bijna omgewaaid door de wind en sindsdien is buitenlopen voor hem een duidelijke nee) Dus dat wordt dan maar weer tillen. De dag erna bleken ze pendelbusjes ingezet te hebben. Blijkbaar hadden veel ouders er problemen mee gehad. Was ook best erg om te zien hoe uders met maxicosi's of met meerdere kinderen aan het sjouwen waren. Maar goed eenmaal aangekomen bij de sporthal ging het gelukkig erg snel. Thijmen werd gevaccineerd door de wijkverpleegkundige van GGD Eemnes. dat was wel leuk, omdat ik daar stage heb gelopen en ik haar dus kende van verschillende overlegvormen. Thijmen vond de prik ook gelukkig niet erg en had vooral interesse in al die kindjes die er waren. Vooral kindjes die erg huilden waren natuurlijk interessant. Dus alles goed en wel. Een prikje en een knuffeltje rijker gingen we weer onderweg naar de auto. Om het dan nog leuker te maken begon het flink te regenen. Aan gezien mijn zoon van suiker is gemaakt, begon hij meteen te huilen. Dat kind heeft echt een hekel aan regen. Snel doorlopen dan maar. Toch helemaal op de hemd natgeregend gauw naar de oppas. Daar aangekomen, bleek ze niet thuis te zijn. Was ze boodschappen gaan doen. Ze kwam gelukkig vrij snel. Thijmen gauw in droge kleren gehezen en hij was alles weer vergeten. Ging lekker spelen. Mama uitgeput naar huis.
over drie weken weer. Ik kijk ernaar uit!