boren

Weer een bewogen weekje verder. een weekje waarin Thijmen nu een panische angst voor de boor heeft ontwikkelt. Hij zijn zelfbedachtje krachtterm wel een beetje heel veel begint te gebruiken. Thijmen een ontzettende koukleum blijkt te zijn en hij vandaag zijn tweede griepvaccinatie heeft gehad.

Laten we maar beginnen met het boorprobleempje. Het is al weer een tijdje geleden dat we een nieuwe buurman hebben gekregen. Echter omdat hij het erg druk heeft, gaan de klusjes bij hem in huis in een traag tempo. gevolg we krijgen elk weekend wel een aantal maal het heerlijke geluid van geboor in ons huis te horen. Nu zijn we dat eigenlijk wel een beetje gewend vanuit de tijd dat we nog in ons appartement woonden. thijmen vond het meestal ook wel ee leuk geluid en reageerde steeds met een "O-oh, mooi". Dat is tot zondag een week geleden. De buurman wilt graag iedereen laten uitslapen en vindt 12 uur een mooi tijdstip om te boren. Tot dan toe geluk gehad dat Thijmen geen last van het boren leek te hebben tijdens zijn middagslaapje. Alleen afgelopen zondag bleek de buurman in de muur aangrenzend aan Thijmen's kamertje te moeten boren. resultaat Thijmen schreeuwend wakker. En bij elk boorgeluid daarna schrok hij steeds. Gelukkig leek hij die dag nog goed hierbij af te leiden en de angst nam ook af. maar ja toen kwam de dinsdag. Thijmen ging 's avonds heel lief naar bedje. Denkt buurmannetje lief om 21 uur wel even de buitenlamp op te kunnen hangen. Arm kind schrok zich een hoedje en kon daarna niet meer slapen. Ik heb hem even opgehouden totdat de buurman klaar was met boren (wel even gevraagd hoelang het nog duurde) om daarna Thijmen weer op bedje te leggen. Maar thijmen was zo geschokken dat hij niet meer alleen in bedje durfde te liggen. Ik mocht niet bij hem weg en moest mijn hand op zijn buikje houden. wanneer ik los liet raakte hij weer in panniek. Toch langzaam aan hem losgelaten en rond half 11 kon ik zelfs zijn kamertje verlaten zonder dat hij in panniek raakte. Wel heeft hij toen nog een kwartiertje gehuild, maar hij is gelukkig gaan slapen. En kan mama ook eindelijk gaan slapen. Dat was dat denk je dan. Maar vrijdag bleek de angst voor de boor wel heel erg groot te zijn geworden. Bij de oppas was Koen die dag er ook. En kan had een leuk speeltje van thuis mee: een speelgoedboortje! En vriendjes als die twee zijn, wilde koen Thijmen graag de boor laten zien. Thijmen schoot letterlijk in mijn armen. weer helemaal in panniek. arm kind. Wanneer hij het boortje zelf vast had was de angst niet zo groot, maar zodra Koen weer met de boor in Thijmen's buurt kwam was het flink mis.
Binnekort maar eens deze angst aanpakken. Maar eerst even tot rust laten komen. Misschien slijt het ook wel vanzelf.

Dan Thijmen's krachttermpje. Thijmen heeft al een tijdje een woordje waarvan we niet helemaal de betekenis van begrepen. deze week is het echter wel heel erg duidelijk geworden., het is gewoon een krachtterm voor hem. Het klinkt zoiets als"Koh" en hij gebruikt het als hij vindt dat we iets verkeerd doen, bijvoorbeeld als we zingen (en maakt daarbij een zeer duidelijke handbeweging) of als we iets niet doen wat hij wilt dat we doen. enerzijds is het echt lachwekkend om te horen, maar echt wat een peuter is dat kind. Je moet er ook echt niet om lachen!

Verder hebben we ontdekt dat thijmen straks waarschijnlijk niet warm zal lopen van wintersporten. Joh wat is dat kind een koukleum. We wisten al dat hij denkt dat hij van suiker is. Bij elk regenspatje gaat zijn muts al op en wilt hij naar binnen. Maar zondag was het dan weliswaar koud, maar heerlijk weer. dus dachten we even te gaan wandelen. Handschoentjes aan, mutsje op, geen probleem, naar buiten, nog steeds geen probleem. Even gelopen, groot probleem. Daar beint Thijmen: "kou, kou, kou" Ja schat het is best een beetje koud, maar geeft niets je bent warm aangekleed. Na enig tijd gaat het klagen over kou over in huilen en dat hield pas op toen we weer binnen waren en hij enigzins was opgewarmd. tijd voor warnmer weer?

Vandaag heeft thijmen weer zijn griepvaccinatie gehad en zoals verwacht de kou was vele malen erger voor hem dat het prikje. Hij heeft bij het rpikje geen krimp gegeven. Gloed het pleistertje moest er meteen van af en een koekje vond hij wel verdiend te hebben ( en dat had hij natuurlijk ook). maar op de terug weg heeft hij maar steeds zielig lopen vertellen dat hij het koud had. het is toch wat om in nederland te wonen, jongetje.

Wat zal de komende week in petto hebben.

ps langzaam aan begin ik ook weer wat actiever te worden. tegen vijf uur uitgeput, maar ik doe weer dingen en dat is eigenlijk ook wel weer heerlijk. Dat overspannen zijn duurt mij nu toch echt al wa te lang en ik ben bang dat het ook nog wel even gaat duren voordat ik echt weer mijzelf ben. ben van de week ook bij een psych geweest. Vanaf januari ga ik in therapie. maar ja eerste conclusie is al getrokken: ik analyseer en rationaliseer al mijn gevoelens en emoties. Of terwijl ik kan alles mooi vertellen, maar volledig van mijzelf gedistantieerd dus. waarschijnlijk een overlevingsstrategie die ik in mijn jeugd heb ontwikkeld volgens de psych. Fijn he. Kom je ook zol lekker tot de kern op die manier.
In januari zien we wel weer verder