baaldagje

Soms heb je van die dagen dat je alleen maar moe bent en wilt wegvluchten uit je leven. En helaas heb ik dat gevoel toch wel erg vaak. Ik zou zo graag weer gewoon energie willen hebben. En weer eens van de kinderen kunnen genieten. Het is toch niet normaal dat je alleen maar kunt denken aan een dag zonder kinderen te zijn! En voor de kinderen is het natuurlijk ook niet fijn. Een moeder die de heletijd op ze loopt te mopperen. Ik ben het hele gebeuren wat dat betreft zat. Die vermoeidheid en futloosheid moet nu maar eens afgelopen zijn.

Maar wat moet ik er tegen doen. De kinderen reageren natuurlijk ook op mij en worden daardoor drukker. Komt nog bij dat Thijmen in een echt kleutertje aan het veranderen is met alle kleuterangsten die je maar kunt bedenken. Van spook op de kamer tot krokodil onder het bed en draak in de kast en van bang zijn voor auto's die langskomen buiten tot een vader die eng is. Dat kind is nooit zo angstig geweest en heeft al heel lang een uitgebreide fantasie, maar wat hij nu er allemaal bij haalt en waar hij dan ook echt angstig voor kan zijn is gewoon weg niet leuk meer.

hij wordt er ook erg zwaan-kleef-aan van. Ik heb de laatste tijd echt bijna continu letterlijk een kind aan mijn been hangen. komt daar nog bovenop dat hij druk aan het puzzelen is geslagen en alleen nog maar puzzeltjes van 20stukjes wilt doen (heeft hij nog wel wat hulp bij nodig) dus ben je bijna de hele dag met hem bezig. Dan hebben we nog onze jongste schat, die druk bezig is met leren kruipen waardoor ik hem nu steeds uit alle moeilijke hoekjes wegmoet halen waar hij zich in gemanufreerd heeft omdat hij achteruit en in rondjes tijgert en natuurlijk zwaar gefrustreerd raakt omdat hij niet daar komt waar hij wezen wilt, geen moment stil kan zitten en ook nog weer nieuwe tandjes lijkt te krijgen en mijn dagen zitten al vol met zorg voor eigen kinderen. Ben ik blij dat ik momenteel maar 1 gastkindje heb dat meestal 1 dag per week komt. Thijmen doet trouwens op die dagen wel zijn aandacht verleggen naar dat kindje en kan daardoor ook wat meer los van mij komen (wordt de dag daarna weer ingehaald).

En intussen blijf je je maar vasthouden aan de droom dat het op korte termijn beter gaat. straks als gerben weer wat ouder is en beter doorslaapt en zichzelf goed kan verplaatsen, als Thijmen naar de peuterspeelzaal gaat voor extra uitdagingen op cognitief vlak en als het beter weer is en we dus vaker naar buiten kunnen, ja dan gaat alles beter. Is dat een droom tegen beter weten in? ben bang van wel. maar hou mij er toch maar wel aan vast anders wordt ik helemaal zo'n chagarijnige zeur. Nu maar proberen eerst deze maand door te komen. Nog onze oude kamer verfen zodat Thijmen naar die kamer kan verhuizen (hopelijk dan ook wat minder last van angsten in de avond/nacht omdat de kamer snachts minder donker is) en de overloop verder afbehangen. Tussendoor nog Thijmen's verjaardag (Volgens Thijmen wordt hij alweer 5; hoezo wilt hij graag groot zijn). De week erna wordt Gerben gedoopt. En dan is de maand alweer voorbij zo'n beetje.

Ik zie er gewoon tegenop. Moet ook nog iets zien te bedenken voor de taarten die ik moet maken voor die dagen. We hebben nog steeds geen oven (zitten al sinds oktober te wachten) en bestellen is geen optie vanwege de koemelkproblematiek hier in huis.

Nou nu maar vroeg gaan slapen. Kinderen liggen op bed. Martin doet de afwas, woonkamer is aan kant, dus even van de rust gebruik maken.