dietiste

En eindelijk contact gehad met de dietiste van Gerben. Ze wilde eerst met anderen overleggen voordat ze mij advies zou geven. Ja Gerben is nu dus officieel een moeilijk geval. het zou ook eens makkelijk lopen met mijn kinders, hihi. maar goed, haar conclusie is dat ze toch denk dat het bij Gerben niet om een allergie gaat (ik dacht toch echt dat we het daar de vorige keer ook over eens waren!) De darmen zijn super gevoelig en hebben veel moeite met het verwerken van het eten. We hebben nu afgesproken om de introductie van groenten en fruit even te stoppen (daar reageert hij hevig op) en te starten met introductie van granen en pasta's, zoals brood, rijst en macaroni. Brood introduceren oke, maar hoe introduceer je puur alleen rijst en macaroni? Met rijst dan wordt het toch ook weer een soort rijstebloempapje? en moet je de macaroni dan pureren? Lijkt mij niet echt een babyvoedinghapje! Vandaag maar eens beginnen met brood. Ik vind het doodeng ivm de gluten. Als groente en fruit al niet gaat, hoe moet het dan met dit soort producten gaan. Ik heb wel besloten dat als brood niet gaat dit weekend dat ik volgende week contact zoe met de huisarts. We moeten er ook rekening mee houden dat het misschien niet alleen om nog onvoldoende gerijpte darmpjes gaat, maar om een spijsverteringsstoornis (aldus de dietiste). Iets waar ik eigenlijk ook wel een beetje bang voor ben. Gerben is al 9 maanden en krijgt naats zijn fles alleen rijstepap en bloemkool. Dat kan toch niet. Hij heeft zo duidelijk behoefte aan vaste voeding.

Een ander probleem is dat hij van de onrust en de buikpijn na steeds maar weer proberen nieuwe voedingsmiddelen te introduceren op zijn handjes begint te bijten. Hij heeft allemaal wondjes op zijn vingertjes van het bijten. Mij probeert hij ook te bijten (en bijt dan ook rustig door), maar het ergste vind ik toch dat hij zichzelf gaat bijten. Dat zelfmutuleren moet geen gewoonte gaan worden. Ik wil hiervoor toch ook even langs het cb volgende week denk ik. Bij peutertjes ken ik dit gedrag als gevolg van frustraties maar bij babietjes niet en ik zou toch wel wat advies willen in hoe hier mee om te gaan. Daarnaast speelt er sinds gisteren nog iets. Na zijn avondflesje was hij zo boos dat hij niets meer kreeg dat hij een heuse Breath holding spell had. Plotselijng tijdens uitademen stoppen met ademhalen. Hij werd rood en viel weg voor een paar seconden. Ondanks dat ik het meteen herkende als een breath holding spell vond ik het toch wel erg beangstigend. Ik ben blij dat het 's avonds was en Thijmen al op bedje lag.

Dit ook maar even bij cb bespreken. Ik heb nog nooit zovaak vragen gehad voor het Cb als met dit kleine monstertje van mij. En net nu ze Gerben minder vaak laten komen omdat ik volgens hun toch wel weet hoe om te gaan met kindjes op deze leeftijd, hihi.

Dan nog even iets anders. Want eigenlijk ben ik vandaag heel erg met iets anders bezig. De moeder van een oppaskindje wat ik vandaag heb, kwam wat van streek binnen vanmorgen. Verteld ze dat haar schoonzusje die 26 weken zwanger is gisteren met acute leukemie is gediagnosticeerd. Ik ken dat schoonzusje natuurlijk niet, maar ik merk dat het mij gewoon heel hard raakt op de een of ander manier. Ik ben al de hele ochtend behoorlijk emotioneel. Zal wel zijn omdat ik de laatste tijd ook weer wat meer met Suzanne bezig ben. Ik weet het niet. Of ik ben gewoon weer heel erg moe. Gelukkig in ieder geval dat Martin vandaag weer thuis komt. Vanavond op tijd naar bed en dan hopelijk morgen een rustig dagje, wel met een oppaskindje en waarschijnlijk de buurjongen erbij (ouders gaan hun tuin dreumes/peuter vriendelijk maken, hihi) Maar dan is Martin erbij en kan je net wat beter je aandacht verdelen.