CB, WKZ en PSZ

Een blogje vol met afkortingen.
Beginnend maar bij Thijmen. Gisteren heb ik een gesprek gehad met de psz-leidster van Thijmen. O wat krijg ik de kriebels van dat mens. Ze praat niet alleen zo idioot kinderlijk naar de peuters toe, maar ook naar haar assistent en in het begin van het gsprek ook naar mij toe. Gelukkig veranderde dat in de loop van het gesprek wel. Anders had ik het echt geen anderhalf uur volg gehouden. ik dacht met een half uurtje wel klaar te zijn. Arme oppas (nogmaals sorrie Heidi) die al die tijd op mijn lekker onrustige kereltjes moest passen (toen ik vertrok was het een groot huilfeest; De jongste had veel te kort geslapen, en thijmen was niet helemaal lekker van de speelzaal thuis gekomen). Maar goed het hele gesprek kwam er op neer dat onze thijmen toch een ander jongetje is dan de gemiddelde peuter. ze maken zich wat zorgen om hem. Het meeste beaam ik ook wel. Thijmen speelt het liefst alleen of met oudere kinderen of met volwassenen, maar eigenlijk niet met kindjes van zijn eigen leeftijd. samenspel gaat ook alleen goed als het andere kind volledig Thijmen's aanwijzingen volgt (wat eigenlijk niet kan omdat hij volledig in een bepaalde fantasiewereld zit dat het andere kind natuurlijk niet zomaar- kan volgen). Ook heeft Thijmen veel moeite met regels. Vooral regels die door een spel worden opgelegd, waardoor hij eigenlijk niet in staat is om aan tafel kleine opdrachtjes tot een goed te brengen. Ook is het een feit dat hij Thijmen alles eerst afgerond zijn voordat hij door kan naar een volgende bezigheid. Maar vooral lopen er tegen aan dat Thijmen veel begeleiding nodig heeft bij het instrueren en structuren van bezigheden. Hij is moeilijk te corrigeren omdat hij soms bijna niet te bereiken is. Hij geeft moeilijk oogcontact en negeert soms de leiding volledig.
tot dan toe komt mij het` allemaal erg bekend voor, vooral wanneer hij niet goed in zijn vel zit of als het te druk wordt. thijmen kan niet tegen drukte en onrust.
Maar ze vinden ook dta hij slecht praat. Hij zou zijn tong niet bewegen tijdens het spreken. Hij heeft de neiging om met zijn vinger in zijn mond te praten, maar als je zegt dat je hem niet verstaat met vinger in zijn mond, haalt hij hem er uit en is hij prima te verstaan (vind ik).
Nu komt het er op neer dat de zorgen vooral gericht zijn op wanneer het manneke naar school moet. Of hij dan wel mee kan komen en zichzelf met zijn sterke wil het niet erg moeilijk  voor zichzelf maakt. In iedergeval wordt er totaal niet zorgen gemaakt over zijn intelligentie, maar vooral dus op sociaal-emotioneel vlak. Hij wilt geen opdrachten volgen, maar volgt volledig zijn eigen plan.
Nu willen ze intergrale vroeghulp inschakelen. Ik vind dat prima. meekijken van anderen is altijd goed en wie weet hebben ze nog goede tips. Ik denk alleen niet dat zij er meer de vinger achter kunnen leggen met wat er nu precies met ons mannetje aan de hand is. Er is iets anders, maar wat? En eerlijk gezegd is dat wel van belang en moeten we onzeThijmen niet accepteren zoals hij is. Ik wacht maar af.
Vanmorgen voor de jongste bij het CB geweest en toen kort even met de wijkverpleegkundige over Thijmen gesproken. Binnenkort krijgt hij zijn oproep voor de laatste keer bij het CB en dan bespreken we het wel.

Nu Gerben. Volgens hun meting zou het mannetje nu kleiner zijn dan laatst in zkh. namelijk 74 cm. Hij gaat nu in iedergeval wel steeds extremer afbuigen naar beneden. maar het ergste is, dat hij weer niet is aangekomen.
Verder was er trouwens niet veel bijzonders  de scheelstand van zijn oogjes was niet extreem, maar moet wel in de gaten gehouden worden. Qua ontwikkeling gaat natuurlijk alles prima.  Het is een echte peuter in heel zijn doen en laten.
 Vandaag ook het WKZ opgebeld omdat ik nog steeds niets heb gehoord. Blijkt de verwijzing wel binnen te zijn gekomen, maar naar de verkeerde poli gestuurd omdat de verwijzing vooral gericht was op eczeem en allergie. En voor die poli is een lange wachttijd. Dus nu moet ik weer contact opnemen met ons streekziekenhuis voor een goede verwijzing. Daar zouden ze de verwijzing nogmaals voorleggen aan de arts, maar waarschijnlijk zal die toch weer gekeurd worden als voor die andere poli. Zo blijf je bezig en duurt het maar langer en langer voordat er iets voor dat mannetje gebeurd.
Dus morgen maar weer snel contact opnemen met Gerben's kinderarts hier en kijken wat zij te zeggen heeft.  

dagje kinderboerderij

Afgelopen weekend was het weer zomerfeest van het gastouderbureau waar ik bij ben aangesloten. Dit keer was het op een kinderboerderij. Ze hadden het voor de kinderen heel leuk opgezet met allemaal spelletjes en een springkussenparcour. De spelletjes interesseerden onze Thijmen helaas helemaal niet. Maar ze hadden daar een enorme glijbaan/klimtoren en ja die was toch wel "heel erg cool, mama!". Geen moment heeft hij het eng gevonden. Het grootste deel van de tijd heeft hij dan ook daar doorgebracht, hihi. Alleen was er wel 1 ding waar we voor moesten oppassen, kwam ik al gauw achter. Hij vond het zo leuk dat hij al snel niets meer door had, dus ook niet wanneer hij moest plassen. En natuurlijk net wanneer hij op de eerste verdieping stond en net boven de ingang van de klimtoren begon hij te plassen. Ik kon nog net op tijd twee meisjes wegtrekken die ik ook naar boven wilden. Zij waren eerst best wat verontwaardig (zoals 7jarigen kunnen zijn!hihi?), maar na uitleg was het allemaal wel weer goed. Vanaf toen ons meneertje maar elk uur naar de wc gebracht en ik moet zeggen hij werkte heel goed mee en is de rest van de dag droog gebleven, goed zo kerel.

Ook vond hij de hindernisbaan erg leuk. En Gerben deed niet eens onder van zijn grote broer. grote pret hadden ze daar met zijn tweetjes op die baan. Thijmen hielp Gerben zelfs af en toe om op de hindernissen te komen (die waren iets te hoog voor hem). Maar toen Thijmen Andra bij de springkussens zag, wilde hij daar ook wel heel graag heen. Heerlijk samen stoeien op dat ding, en lachen dat ze deden! Alleen toen een ander jongetje ook wilde gaan springen, wilde Thijmen het jongetje er graag bij betrekken en daar was dat jongetje niet helemaal van gedient. Thijmen snapte er niets van en werd er echt even een beetje boos om. Maar gelukkig was de boze bui gauw over en kon er weer heerlijk verder gespeeld worden. En werden ook de andere kindjes die hij kende hartelijk begroet (zoals Pam).
Een leuke dag geweest dus. En daarna moe het bedje in.
Zondag weer een drukke dag, want toen was het middeleeuwse erf open. Er was weer een vikingdag. En alhoewel hijmen er eerst niet zo'n zin in had (was nog moe van de dag ervoor). Was hij toen hij er eenmaal was weer vol enthousiasme.

Maandag middag hadden we hier trouwens even flink de schrik erin. Gerben zit in onze tuin vaak lijsterbesjes te zoeken om ze dan stiekum (en dat is echt stiekum, want hij loopt dan gauw naar een hoekje toe waar hij denkt dat je hem niet kunt zien, grapjas) in zijn mond te stoppen. Dus daar ben ik nu zeer gefocused op. en dat is ook maar goed ook. Want afgelopen maandag bleek hij dus een paddestoel in d etuin te hebben gevonden en in zijn mond te hebben gestopt. Gelukkig had ik het er alweer uit voordat hij erop kon gaan kauwen. Maar ik wist toch niet hoe gauw ik naar de buren moest rennen voor wat hulp. Zij zijn naar de huisarts gehold om de paddenstoel te laten zien en om na te gaan wat we moesten doen. Daar hebben ze voor ons het allergiecentrum gebeld en gelukkig bleek dat zolang er niet op gekauwd was of ingelikt je je eigenlijk geen zorgen hoeft te maken. Maar vanwege het feit dat Gerben nog zo klein is en vanwege zijn voedingsachtergrond werd toch wel aangeraden hem de eerste uren goed in de gaten te houden. Gelukkig liet hij de rest van de middag geen gekke symptomen zien. En ja hij was 's avonds wel onrustig, maar dat is hij de laatste tijd weer veel, helaas. Dus we mogen weer blij zijn dat het allemaal weer is goed gegaan. Nu voortaan maar elke keer als we in de tuin komen, eerst de tuin ontdoen van alle paddestoelen. Dat kindje van ons moet gewoon aan de vaste voeding eigenlijk, dan heeft hij vast veel minder behoefte aan alles zo in zijn mond te stoppen. Ons kleine Pica-monstertje.

echo

Het is niet te geloven, maar ik ben al weer halve wege. Ja als ik mijn buik zie, dan moet dat ook wel. Ben nu al 10 kilo aangekomen. Ik ben dus weer goed op weg om aan het eind van de zwangerschap 30 kilo aan te zijn gekomen. Maar goed nu 20 weken en onze Thijmen vraagt dagelijks wanneer het kindje er nu eindelijk is. Dinsdag heb ik mijn 20wkn echo gehad. Dit maal in het zkh omdat de verloskundige nu bij zwangerschap nr 4 ineens bedacht dat ik een medische indicatie heb. Mij best dan weet ik zeker dat de verzekering het vergoed (we zijn nog steeds bezig de echo bij Gerben vergoed te krijgen). Maar oke ik had het over de echo. Thijmen wilde heel graag mee, en was echt boos dat het niet mocht. Met het kindje is trouwens alles gelukkig goed (het eerste waar je toch naar kijkt is naar het hoofdje of daar niets verkeerds zit; misschien omdat de echo een dag na Suzannes sterfdag was; maar ik denk dat ik het altijd wel zou doen). Het kindje deed zijn uiterste best om het de echografiste zo moeilijk mogelijk te maken. De echo duurde dan ook erg lang. Geeft niets, heb je langer de tijd om naar dat beweeglijke wezentje van nog geen 300gr te kijken. Martin was ook mee, maar die begon zich tegen het eind toch wel een  beetje te vervelen. Mannen!
Eenmaal weer terug thuis, was het eerste wat Thijmen vroeg of hij de foto van het kindje mocht zien. helaas hebben we geen foto gekregen. Gek he?

Thijmen is deze week weer met de psz begonnen. Hij ging maandag eigenlijk heel gemakkelijk mee en ging daar ook meteen aan een tafel spelen. Dus dat was boven verwachting. Daarna vond hij eigenlijk wel dat hij al weer vaak genoeg was geweest, dus hij hoefde woensdag niet meer, hihi.
De psz-leidster vertelde dat ze zich deze zomer heeft ingelezen rondom de problematiek van Thijmen. Ingelezen? Waarin dan? Voor zover ik weet heeft dat jongetje geen diagnose of is er een vermoeden geuit van een stoornis, dus waar wil je je dan in inlezen?
Maar ze gaan nu al wel anders met hem om, volgens de psz-leidster (???). De kindjes worden allemaal in kleine groepjes tijdens tafelactiviteiten naar de wc gebracht voor een plasje. Maar met Thijmen werkt dat niet (je meent het, hihi). Ze stimuleren hem nu na afloop van de activiteit om een plasje te gaan doen. Zal wel een flinke verbetering zijn. Thijmen heeft heel veel moeite met overgangen en kan heel moeilijk een activiteit onderbreken, die moet afgerond worden. Maar dit heb ik al met de psz-leidster besproken toen Thijmen net naar de psz ging. Dus dat moet al lang bekend zijn. Ik ben toch wel heel erg benieuwd wat ze mij te vertellen hebben tijdens het gesprek dat ze met mij wilt hebben. Ik hoop niet dat ze met diagnoses aan gaan komen. Voor de vakantie was het idd wel heel erg met dat kereltje. Hij stuiterde er flink op los en luisteren was erg moeilijk. Maar in de vakantie hebben we hem toch (door veel structuur en duidelijkheid aan te bieden en natuurlijk meer rust) weer op de goede rit gekregen. Hij is nu weer ons kereltje zoals we hem kennen. Lief, maar ondeugend en heerlijk opgaand in zijn spel.
We wachten maar af. de 29ste gaan we praten.     

vakantie

Tenminste Martin had 2 weken vakantie. Helaas moest ik juist meer werken deze weken. Dus echt iets leuks gaan doen met eigen kinderen zat er niet bij. En ook van de geplande klusjes is niets gekomen. Maar gelukkig was het de eerste week steeds erg mooi weer. Dus veel met de kinders en oppaskindjes naar het park, het bos of de natuurspeeltuin. De kinderen hebben zich wel heerlijk vermaakt. En papa kreeg de tijd om te proberen de achterdeur van de (nieuwe) auto open te krijgen, hihi. Want het was niet echt handig dat die deur niet meer open ging. Uiteindelijk is het hem niet gelukt (om bij het mechanisme te komen dat kapot was, moest de deur open zijn, lekker handig). Dus toch maar naar de garage gebracht. Die zijn ook een hele dag bezig geweest ermee met meerdere monteurs (blijkbaar was het een leuke uitdaging voor ze, hihi). En uiteindelijk bleken ze toch maar het hele slot eruit te moeten slopen. Maar goed het eindresultaat was dat we de deur weer open kunnen krijgen en onze Thijmen niet meer via de bestuurderskant de auto in moet stappen. tot grote spijt van hem.
De 2de week vakantie was helaas minder mooi weer. Dus dan veel binnenactiviteiten gezocht en zodra weer het toe liet is Martin toch met eigen kinderen of alleen met Thijmen iets leuks gaan doen. Maandag lekker naar een binnenspeeltuin. tante Linda was ook mee. De kinderen vonden dit erg leuk. Alleen waren d ekinderen vrij snel moe. En ja dan kan onze Thijmen best een lastig kereltje worden. Dus lekker op tijd weer terug naar huis. Zo blijft alles tenminste nog leuk. Het was wel heel mooi om te zien dat onze Thijmen echt steeds beter in zijn velletje komt te zitten. Hij gaat vaker met zijn kleine broertje spelen, betrekt hem in zijn spel. En Gerben die geniet daar in volle teugen van. Dat manneke vindt kleine kinderspeelgoed maar niets. Hij speelt het liefst met hetzelfde speelgoed als zijn grote broer. Wat dat manneke al allemaal uit haalt. Je hart slaat echt af en toe een paar slagen over.

Over ons jongste mannetje gesproken trouwens. het zal jullie niet verbazen dat we wat betreft voeding nou niet echt grote vorderingen maken. In afwachting van een oproep van het Wkz (begint nu toch we wat lang te duren als je denkt dat de doorverwijzing met spoed werd gedaan) zijn we wel wat gaan experimenteren met de pap. We hebben een tijdje 8mndpap geprobeerd (dus met lichte granen), en na een korte tijd hele vieze ontlasting te hebben gehad en een wat dikkere buik, leek dat steeds beter te gaan. Al bleef de ontlasting wel een soort vezelachtige substantie (wat we eerlijk gezegd ook van Thijmen kenden op die leeftijd). helaas leek hij wel steeds slechter te gaan slapen en was hij elke middag heel huilerig. Dus gekozen om een stapje terug te doen met 6mnd pap. In de eerste pap zat ook soya verwerkt, dus we dachten dat hij daar mogelijk op kon reageren. Met de 6mnd pap bleef echter de onrust bestaan en ook de ontlasting bleef zo. En zo komt het dat we deze week weer terug zijn op de pap van rijstmeel. En de ontlasting is weer als van ouds en weer bijna op de klok gelijk te zetten (was ook heel onregelmatig geworden). Nu even kijken of hij weer helemaal tot rust komt en dan mogelijk toch weer opnieuw starten met de 6mnd pap. We willen toch proberen om een beetje door te zetten en zijn darmen te stimuleren tot het verwerken van wat moeilijkere eten. Het kan toch niet altijd zo blijven?