Het is niet te geloven, maar ik ben al weer halve wege. Ja als ik mijn buik zie, dan moet dat ook wel. Ben nu al 10 kilo aangekomen. Ik ben dus weer goed op weg om aan het eind van de zwangerschap 30 kilo aan te zijn gekomen. Maar goed nu 20 weken en onze Thijmen vraagt dagelijks wanneer het kindje er nu eindelijk is. Dinsdag heb ik mijn 20wkn echo gehad. Dit maal in het zkh omdat de verloskundige nu bij zwangerschap nr 4 ineens bedacht dat ik een medische indicatie heb. Mij best dan weet ik zeker dat de verzekering het vergoed (we zijn nog steeds bezig de echo bij Gerben vergoed te krijgen). Maar oke ik had het over de echo. Thijmen wilde heel graag mee, en was echt boos dat het niet mocht. Met het kindje is trouwens alles gelukkig goed (het eerste waar je toch naar kijkt is naar het hoofdje of daar niets verkeerds zit; misschien omdat de echo een dag na Suzannes sterfdag was; maar ik denk dat ik het altijd wel zou doen). Het kindje deed zijn uiterste best om het de echografiste zo moeilijk mogelijk te maken. De echo duurde dan ook erg lang. Geeft niets, heb je langer de tijd om naar dat beweeglijke wezentje van nog geen 300gr te kijken. Martin was ook mee, maar die begon zich tegen het eind toch wel een beetje te vervelen. Mannen!
Eenmaal weer terug thuis, was het eerste wat Thijmen vroeg of hij de foto van het kindje mocht zien. helaas hebben we geen foto gekregen. Gek he?
Thijmen is deze week weer met de psz begonnen. Hij ging maandag eigenlijk heel gemakkelijk mee en ging daar ook meteen aan een tafel spelen. Dus dat was boven verwachting. Daarna vond hij eigenlijk wel dat hij al weer vaak genoeg was geweest, dus hij hoefde woensdag niet meer, hihi.
De psz-leidster vertelde dat ze zich deze zomer heeft ingelezen rondom de problematiek van Thijmen. Ingelezen? Waarin dan? Voor zover ik weet heeft dat jongetje geen diagnose of is er een vermoeden geuit van een stoornis, dus waar wil je je dan in inlezen?
Maar ze gaan nu al wel anders met hem om, volgens de psz-leidster (???). De kindjes worden allemaal in kleine groepjes tijdens tafelactiviteiten naar de wc gebracht voor een plasje. Maar met Thijmen werkt dat niet (je meent het, hihi). Ze stimuleren hem nu na afloop van de activiteit om een plasje te gaan doen. Zal wel een flinke verbetering zijn. Thijmen heeft heel veel moeite met overgangen en kan heel moeilijk een activiteit onderbreken, die moet afgerond worden. Maar dit heb ik al met de psz-leidster besproken toen Thijmen net naar de psz ging. Dus dat moet al lang bekend zijn. Ik ben toch wel heel erg benieuwd wat ze mij te vertellen hebben tijdens het gesprek dat ze met mij wilt hebben. Ik hoop niet dat ze met diagnoses aan gaan komen. Voor de vakantie was het idd wel heel erg met dat kereltje. Hij stuiterde er flink op los en luisteren was erg moeilijk. Maar in de vakantie hebben we hem toch (door veel structuur en duidelijkheid aan te bieden en natuurlijk meer rust) weer op de goede rit gekregen. Hij is nu weer ons kereltje zoals we hem kennen. Lief, maar ondeugend en heerlijk opgaand in zijn spel.
We wachten maar af. de 29ste gaan we praten.
0 reacties:
Een reactie posten