Naar school

Hoera Thijmen kan binnenkort naar school. Ze hebben gebeld dat hij of 7 mei of 14 mei kan beginnen op de groep jong risico-kinderen. Echt super. Nu nog vervoer gaan regelen en dan kan hij gelukkig nog zo'n 2 maanden genieten van school voor de zomervakantie. Echt ik ben zo blij dat ik wel de hele dag kan zingen.
Thijmen zelf vindt het maar eng. Hij is natuurlijk ook al zo lang nergens meer naar toe geweest en ook het bezoek aan de Kingma-school is al een behoorlijke tijd geleden geweest. Ik hoop dat we misschien nog een keertje langs kunnen komen voordat hij er echt naar toe gaat. Ik heb zelf ook nog wel best wel veel vragen. Vooral over hoe het zo'n eerste dag gaat. Als hij met het busje wordt gebracht, wordt hij dan daar ook even apart opgevangen of moet hij zich meteen gaan vermaken op het speelplein tot het tijd is. Maar ook in welke klas komt hij, wie is zijn juf etc. Eigenlijk gewoon de hele praktische zaken.

Verder nog even een kleine update over wat de afgelopen tijd is gebeurd. Valt eigenlijk best mee. We zijn namelijk eigenlijk vooral veel ziek geweest. De een na de ander had de griep of de buikgriep of was gewoon niet lekker. En dan was er nog 2de paasdag. Dat was een middagje eerste hulp. Tenminste voor Martin en Siebren. Toen Martin Siebren uit bedje had gehaald, bleek er een haar om zijn kleine teentje heen gewikkelt te zitten. Het had echt zijn teentje goed afgekneld en zat flink diep in zijn vel ingesneden. Zelf kregen we het niet los. Konden er niets onder krijgen. Siebren schreeuwde het dan ook echt heel erg uit. Waarop Thijmen echt in paniek schoot. Daarom maar d ehuisartsenpost gebeld. Konden pas anderhalf uur later daar terecht. In tussen terwijl Martin met de huisartsenpost aan de telefoon zat, moest Thijmen zijn spanning blijkbaar kwijt en besloot zijn hand tegen de zool van de strijkijzer te zetten (ik was net aan het strijken). Dus die zijn hand onder de kraan. Bleek gelukkig erg mee te vallen. Buurvrouw heeft nog naar beide patientjes even gekeken (langleve een huisarts als buurvrouw te hebben!) Maar goed met Siebren moesten we wel actie onder nemen en de wachttijd tot de huisartsenpost vonden we toch echt te lang. Dus toch maar naar de eerste hulp. Daar hebben ze he haartje er af gekregen. We moesten de volgende dag weer terug om het wondje te laten controleren.
Alles is dus gelukkig goed afgelopen, maar wat een hectiek. Thijmen vertelde 's avonds ook dat hij het wel moest doen, omdat wij Siebren zo aan het huilen hadden gemaakt en hij daar niet tegen kan. Ik vond het heel knap dat hij het zo goed onder worden kon brengen, maar het is weer iets waar we goed rekening mee moeten gaan houden. Het is niet de bedoeling dat hij zichzelf elke keer pijn gaat doen als de spanning hem te groot wordt.
Siebren's teentje is nu aan het vervellen. Onder de oude huid zit echt een heel mooi velletje en ik denk dat je er straks helemaal niets meer van ziet.

Heb ik ook nog iets over onze Gerben te vertellen. Die is de laatste tijd redelijk snel uit zijn doen, maar verder gaat het eigenlijk best heel goed. Hij is helemaal in het puzzelen momenteel. Puzzelt eenvoudige puzzeltjes van 9 tot 12 stukjes helemaal zonder hulp. Echt ik sta versteld van dat jongetje. En zo nu en dan gebruikt hij nu een nieuw gebaar of probeert spontaan toch een woord te zeggen. Het gaat nog niet snel, maar elke zet voorwaarts houdt toch in dat hij leert dat communiceren zin heeft. Ik hoop dat we snel meer weten over een mogelijke peutergroep voor kindjes met taalspraak achterstand.
Dan weten we ook waar we aan toe zijn met Gerben. Op gebied van voeding gaat alles nog steeds hetzelfde. Eind mei weer naar het WKZ. Maar geloof niet echt dat daar nog echt iets zal gebeuren.

Martin gaat waarschijnlijk op een aantal zaterdagen bijklussen als vrachtwagenchauffeur voor de c1000. Vrijdag gaat hij op gesprek. Ik ben benieuwd. het idee is dat ik dan wat minder doe oppassen en meer tijd heb voor onze eigen kinderen. Maar voorlopig zit dat er nog niet in en hebben we het extra geld alleen al nodig om rond te komen. We wachten af.