MEE en CB

ik geloof dat ik aardig over mijn telefoonfobie aan het heenkomen ben. Na een week steeds maar achter instanties aanbellen is er nu toch iets bereikt. Al kun je je ook afvragen of het echt iets bereiken is. Allereerst het CB. Thijmen had nog steeds zijn laatste oproep niet gehad en ik weet van de laatste keer dat ik er met gerben was dat hij 1 september een oproep moest krijgen. Dat klopte ook, maar ze hebben nu nog maar zo weinig peuterbureau's dat deze al helemaal vol zitten voor dit jaar. De eerste plek die ze hadden was 17 januari. Ja zo hou je de preventie echt op hoog niveau! Die afspraak heb ik maar vriendelijk afgewezen. Ik ga echt niet in mijn kraamweek even naar het cb. En daarnaast zitten we toch ook met wat gedragsproblematiek waar ik graag ook met hun over wou spreken. Als je 2 wegen bewandeld heb je natuurlijk meer kans op resultaat dan bij 1. Nu hebben ze mij geadviseerd om alvast een afspraak te maken bij trajectum en dan kan ik bij een andere vestiging van het cb op 14november terecht bij een arts voor Thijmen. Maar dan had ik al een deel van de wachttijd achter de rug. Maar om nu meteen de kinderpsychiatrie in te gaan vind ik eigenlijk wel een beetje een stap te ver. Zo extreem is Thijmen's gedrag toch ook weer niet. En als we er toch straks terecht komen dan prima, maar ik zou dan wel eerst iets minder ingrijpends willen hebben geprobeerd. Ook trouwens omdat je je via bureau jeugdzorg moet aanmelden. Dit kan ik nu zelf niet bepaald laagdrempelig vinden.
Gelukkig heb ik ook nog een andere weg open liggen, namelijk via de MEE. Maar ja daar had ik ook nog steeds niets van gehoord en omdat ik niet wist naar wie ik was doorverwezen (en ook niet naar welk onderdeel van de MEE) werd het er zelf achter aan bellen wat lastig. Dus omdat ik via integrale vroeghulp was doorverwezen dan maar contact opgenomen met hun. Nou gisteren gedaan en vanmorgen kreeg ik al een telefoontje van de MEE. dat schiet tenminste wel even lekker op. Maar ze waren het gewoon vergeten om te bellen. Fijn. Maar goed. Nu afgesproken dat ze in eerste instantie op de psz gaan observeren. Zij willen daar starten omdat volgens hun daar het grootste probleem ligt (ik krijg echt het idee dat er wel achter mijn rug contact is geweest met de psz, want de info die ik va hun krijg is toch anders dan die ik hun heb gegeven). Indien nodig zullen ze ook nog een thuisobservatie doen. ze doen echter niet aan diagnostiek en geven alleen adviezen. Laat maar komen die adviezen zou ik zeggen.

En donderdag naar het WKZ. Zouden we dan echt even een stukje vooruit komen?