WKZ

Nou dat was toch weer een flinke teleurstelling. Daar in het WKZ. Je wordt daar binnen geroepen nadat Gerben gewogen en gemeten is. De arts kijkt is even naar de lengte en gewicht en vindt het allemaal niet verontrustend. (Hoe kun je het niet verontrustend vinden als je nog niet eens zijn groeicurve hebt gezien waarin duidelijk een afbuiging in groei te zien is.) En nog voordat hij wat gevraagd heeft of ik iets heb kunnen zeggen, komt hij aan de hand van de brief van hier uit Amersfoort tot de conclusie dat het om een ernstige allergie gaat en loopt hij weg om te kijken of er iemand van het allergiecentrum aanwezig is. Nou wat voel je je dan als ouder erg serieus genomen worden zeg. Gelukkig was er geen arts aanwezig dus kon ik in iedergeval nog een deel van mijn verhaal doen. Niet dat ik echt het gevoel heb dat het aankwam. Want ondanks dat ik hem de groeicurves gaf van het CB en ondanks dat ik bleef benoemen dat ook de ontlasting niet goed was en dat gerben wel eten wilde eten maar dat de reactie pas na een uur of 4 begon bleef hij hameren op dat het om een allergie ging. Maar uitleggen waarom hij dit vond deed hij niet. Bleef wel uitleggen dat een kind een soort DNA heeft voor de groei in de baarmoeder en een voor er buiten. Spijt me maar ik vind dit behoorlijk onzin. In de baarmoeder is de groei vooral gebaseerd op de gzondheid, levensstijl en de voeding van mama. En in de loop van het eerste levensjaar zoekt een kind zijn eigen lijn op de groeicurve. Maar Gerben volgt geen lijn. Sinds we bijvoeding zijn gaan geven is zijn groei afgebogen en bijna tot stilstand gekomen. Heb uiteindelijk wel weten te bewerkstelligen dat we 3 dagen de voeding bij moesten gaan houden en ontlasting moesten inleveren van die dagen. Zo kan achterhaald worden of Gerben de voeding wel goed verteerd. het is in iedergeval iets. Ja hij liet Gerben ook op gluten testen. Nou dat is nu weer juist iets waar ik niet echt bang voor ben dat hij het heeft. Wel erg lastig dit allemaal zeg. Soms kun je toch beter een kind hebben die duidelijk iets mankeert en er ook zo uitziet dan dit. Gerben ziet er gewoon uit als een heerlijk jongetje en omdat hij een best wijs koppie heeft lijkt hij ook groter.
Maar goed nu moeten we over 6 weken weer terugkomen en dan krijgen we de uitslag van het onderzoek van de ontlasting. ik ben benieuwd. Maar ik denk toch dat het er op neer komt dat we door moeten gaan zoals we het nu thuis doen en hopen dat hij langzaamaan meer kan gaan eten.

Maar wat was ik teleurgesteld toen ik naar huis reed. gelukkig was Gerben helemaal in zijn nopjes met het verfblik dat we mee naar huis hadden gekregen voor het verzamelen van de ontlasting (waar je al niet blij mee kan zijn, hihi). Voordat ik Thijmen ben gaan ophalen heb ik mij even als een echte vrouw gedragen en ben even de winkels ingedoken. Ik heb een paar babylaarsjes weten op te duikelen in gerben's maat. kan hij eindelijk ook enigzins droog in de waterplassen springen. Hij vindt ze helemaal fantastich en probeert ze steeds aan te trekken. En ze zijn zo schattig, echt minilaarsjes zijn het (Gerben heeft maatje 19)

Daarna Thijmen opgehaald bij zijn vriendinnetje. Gelukkig had dat door kunnen gaan, want zij was net ziek geworden die dag (pseudokroep). En Thijmen was gelukkig ook weer een stuk meer zindelijk dan de dagen ervoor. Want dat blijft toch een punt van aandacht bij dat jongetje van ons. Na daar gegeten te hebben lekker naar huis.
Helaas bleek Thijmen de dag daarop zelf ziek te worden. hij heeft 3 dagen koorts gehad. En nu zit hij onder de blaasjes. Zijn broer trouwens vanaf vandaag ook. Joepie de waterpokken!!!
Kan er ook nog wel even bij.

Nu vandaag maar even weer de tandarts bellen om te kijken of hij donderdag nog wel mag komen. Sinds dit weeknd heeft thijmen namelijk ook pijn aan een voortandje waar hij een tijdje geleden op was gevallen. Dat tandje is de afgelopen tijd ligt aan het verkleuren gegaan en ik ben bang dat het eruit moet. Arm joch.

Maar gelukkig lopen sommige zaken toch weer wat makkelijker dan gedacht. Voor Gerben was ik nog aan het twijfelen of ik wel of niet de logopedie zou opbellen. hij  moest er nog een keer heen met 15 maanden. Nu is hij bijna 16 maanden en ik had nog niets gehoord. Maar omdat hij nu wel een woordje zegt (al is het geen mama of papa) begon ik te wtijfelen of we het niet gewoon zouden laten lopen. We hebben al genoeg op het pad de komende tijd. Maar maandag ben ik gebeld door de kinderrevalidatie om 2 data door te geven waarom  gerben verwacht wordt. dus dat doen we dan maar weer gewoon.

Binnenkort zal ik eens weer proberen wat foto's op de blog te zetten. is nu wel weer heel lang geleden geloof ik. Maar ja als de laptop steeds uitvalt dan zit je ook niet zo fijn te werken en ook heb ik 's avonds niet echt meer energie om mij er mee bezig te houden. Het is zelfs nu zo erg dat ik zowaar hulp heb aangenomen van iemand uit onze oude flat die nu af en toe een beetje komt helpen met schoonmaken. Nooit gedacht dat ik dat zou doen kunnen. Toch knap he?
Ook heb ik nu moeten besluiten iets eerder te stoppen met de oppaskindjes. In overleg met de ouders vallen per 1 dec 2 kindjes weg. Eentje gaat defintief weg en de ander heeft dan een een tijdelijke andere gastouder. De andere kindjes komen dan nog 1 dag in de week tot ik echt met verlof ga (of zolang ik het red; deze kindje hebben namelijk ook nog geen tijdelijke andere opvang).