RDT

Zo weer een weekje overleefd. Ik wordt echt met de dag meer chagarijnig. Dus hoogste tijd dat we een nieuwe aanwinst in de familie kunnen verwelkomen. Maar helaas zal ik toch gewoon nog even geduld moeten hebben. Nog 4 weken voordat ik uitgerekend ben. Wel heb ik gisteren 2 oppaskindjes uitgezwaaid voor nu en komt een ander oppaskindje volgende week voor het laatst. Ik hoop dat het daardoor hier wat rustiger wordt en ik mijn humeur ook wat beter weet te reguleren.
Al werkt het natuurlijk niet mee, dat de jongste nu overdag nauwelijks meer een uurtje slaapt. Dat is echt niet genoeg om ook zelf bij te tanken, laat staan dat Gerben uitgerust is.

En dan onze overvolle agenda voor de kinderen. Met Gerben is het voorlopig gelukkig even wat rustiger nu het WKZ op de lange baan is geschoven omdat we overgaan naar het allergycentrum. Dus met hem nu alleen wekelijks naar de logopedie.
Met Thijmen is nu echt een start gemaakt in het laten diagnosticeren. We zijn dinsdag bij het regionaal diagnostiek team geweest. En natuurlijk was hij daar het ideale kind (heerlijk), maar waren we de deur nog niet uit of je merkte echt dat al zijn energie op was en hij alle prikkels nog moest verwerken. Laten we mar zeggen dat ik blij was dat Martin die dag thuis was en hij met Gerben op touw ging. Even wat meer aandacht voor de oudste om hem weer op structuur te krijgen.
Ze zagen trouwens genoeg aanwijzingen om hem te laten onderzoeken. Dus het traject is opgestart. Helaas doen ze geen psychologisch onderzoek. Ze hebben daar maar een beperkt aantal plaatsen voor en als het inderdaad een stoornis binnen autistisch spectrum zou blijken te zijn, is het logisch om er vanuit te gaan dat er sprake is van een dysharmonisch ontwikkelingsprofiel dus hoeft dat zolang het geen problemen mett zich meebrengt niet onderzocht te worden. Wel hebben we een aantal vragenlijsten meteen meegekregen voor zowel ons als voor de peuterspeelzaal en zal Thijmen nog een aantal maal moeten komen, voor o.a. spelobservaties.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat lopen.
Vandaag echter wel weer gemerkt dat het momenteel een lastige tijd voor ons knulletje is. Vanmorgen naar de verloskundige geweest. Dat ging prima, maar we moesten meteen door naar de psz voor het sinterklaasfeest. En dat was duidelijk te veel. In eerste instantie deed hij echt superleuk mee. Al nam hij wel meteen een zeer prominente positie in toen sinterklaas kwam en vond geloof ik dat sinterklaas er alleen voor hem was. Maar al gauw werd het hem teveel. In eerste instantie wist ik hem nog redelijk bij mij te houden, maar toen kleine broer steeds meer ook begon op te spelen (die was moe en kreeg honger) toen was het echt gedaan. Hij tork zich terug op een berg kussens en ging door rotzooi trappen. Erg leuk als je achter je beide kinderen steeds kan aanrennen terwijl je je niet goed meer kan bewegen. Gelukkig nam op een gegeven moment de assistent van de psz Thijmen van mij over. Thijmen is echt gek op haar en accepteerde dit redelijk.
Maar echt na anderhalf uur was ik echt helemaal op en stonden de tranen nader dan het lachen. Wat was ik blij dat het was afgelopen.
Nu even een uurtje rust gehad. Thijmen maar tegen mijn principes in weer achter de televisie gezet (hadden we net ook nog eerst een aantal keer stroomstooringen) en Gerben naar bed. Maar helaas rust is gedaan. Gerben is wakker en heeft het meteen flink op het schreeuwen gezet. Dit is nu niet echt een lekkere voorbode voor deze middag. Maar goed nu maar even dat mannetje uit bed gaan halen. We gaan maar weer op overlevingsstand aan het werk.